Ανακαλύψτε τη σύνδεση μεταξύ τέχνης και πολιτικής μέσα από το ντοκιμαντέρ του Ραούλ Πεκ για τον Όργουελ. Ο Τζορτζ Όργουελ, το 1946, στον απόηχο του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, υποστήριξε ότι η άποψη πως η τέχνη πρέπει να είναι αποκομμένη από την πολιτική συνιστά καθεαυτή μια πολιτική στάση. Η φράση αυτή εισάγει το νέο ντοκιμαντέρ του Ραούλ Πεκ, Όργουελ: 2 + 2 = 5, το οποίο λειτουργεί ως κλειδί για την κατανόηση της οπτικής του δημιουργού. Η ταινία εξερευνά τη ζωή και το έργο του συγγραφέα, προσφέροντας μια εις βάθος ανάλυση της έννοιας της εξουσίας και του ολοκληρωτισμού, τόσο τότε όσο και σήμερα.
Μια πορεία ενός θρυλικού συγγραφέα στη μεγάλη οθόνη
Ο Ραούλ Πεκ, γνωστός για το I Am Not Your Negro (2017), αναπτύσσει μια αφήγηση με δυναμικό ρυθμό και πολιτική ορμή, ενσωματώνοντας προσωπικά στοιχεία από τη ζωή του Όργουελ και μεγάλα ιστορικά γεγονότα που τον διαμόρφωσαν. Μέσω της ήρεμης αφήγησης του Ντέμιαν Λιούις και αποσπασμάτων από το εμβληματικό δοκίμιο Γιατί γράφω, παρακολουθούμε την πορεία ενός ανθρώπου που, έχοντας ξεκινήσει από τη Βρετανική Ινδία και υπηρετήσει ως αστυνομικός στη Βιρμανία, κατέληξε στη Γιούρα της Σκωτίας, όπου συνέγραψε το 1984, έργο που καθόρισε τη φήμη του.
Το φιλμ αξιοποιεί πλούσιο αρχειακό υλικό — οικογενειακές φωτογραφίες, ημερολογιακές καταγραφές και σκηνές από την κινηματογραφική μεταφορά του 1984 με τον Τζον Χερτ — ενώ παράλληλα συνδυάζει σύγχρονες εικόνες από την παγκόσμια πολιτική σκηνή. Σε μια χαρακτηριστική στιγμή, ο Πεκ αντιπαραβάλλει την ομιλία του Τζορτζ Μπους για το Ιράκ το 2002 με σκηνές προπαγάνδας από την ταινία του Ράντφορντ, επισημαίνοντας τη διαχρονική κριτική του Όργουελ για τον πόλεμο.
Ο όγκος του υλικού μπορεί να είναι εντυπωσιακός, με τον Πεκ να κινείται μεταξύ θεμάτων και γεγονότων από πολεμικές ζώνες μέχρι πολιτικές κρίσεις — από τη Γάζα μέχρι την επίθεση της 6ης Ιανουαρίου 2021 στο Καπιτώλιο. Ωστόσο, ο σκηνοθέτης παραμένει προσηλωμένος στον στόχο του: να αναδείξει ότι η σκέψη του Όργουελ δεν μπορεί να διαβαστεί αποκομμένη από την εποχή του, και οι προειδοποιήσεις του σχετικά με τον ολοκληρωτισμό και την πολιτική χειραγώγηση παραμένουν επίκαιρες. Το αποτέλεσμα είναι ένα ντοκιμαντέρ που υπερβαίνει την απλή βιογραφία και λειτουργεί ως πολιτική πράξη, υπογραμμίζοντας την αντίληψη του συγγραφέα ότι κάθε έργο τέχνης είναι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, πολιτικό.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
