Αναλύουμε την παιδική φτώχεια στην ΕΕ και τους παράγοντες που επηρεάζουν τα ποσοστά της σε διάφορες χώρες. Το 2024, 19,5 εκατομμύρια παιδιά στην ΕΕ διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, όπως δείχνουν τα τελευταία στοιχεία της Eurostat. Παρά την ανησυχητική αυτή κατάσταση, το ποσοστό των παιδιών που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ μειώθηκε ελαφρώς από 24,8% σε 24,2% μεταξύ 2023 και 2024.
Σε εθνικό επίπεδο, η Βουλγαρία κατέχει την πρωτοκαθεδρία με τα υψηλότερα ποσοστά, φτάνοντας το 35,1%, ακολουθούμενη από την Ισπανία με 34,6% και τη Ρουμανία με 33,8%. Η Ελλάδα ακολουθεί με ποσοστό 27,9%, σύμφωνα με την Euronews. Αντίθετα, οι χώρες όπως η Σλοβενία (11,8%), η Κύπρος (14,8%) και η Τσεχική Δημοκρατία (15,4%) κατέχουν τα χαμηλότερα ποσοστά. Η Ιταλία παρέμεινε σταθερή με 27,1%, χωρίς καμία μεταβολή.
Οι θεσμοί του κράτους πρόνοιας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία των παιδιών από τη φτώχεια, σύμφωνα με την ερευνήτρια Alba Lanau Sánchez από το Πανεπιστήμιο Pompeu Fabra. Χώρες με ισχυρά συστήματα κοινωνικής προστασίας συχνά παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά παιδικής φτώχειας.
Το 2024, ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ήταν υψηλότερος για τα παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες, με 24,2% των παιδιών να βρίσκονται σε κίνδυνο, συγκριτικά με το 20,3% των ενηλίκων. Αυτή η διαφορά παρατηρείται σε 20 από τις χώρες της ΕΕ, με τις μεγαλύτερες αποκλίσεις στην Ισπανία (10,5%) και τη Ρουμανία (7,2%).
Εντυπωσιακά, τα παιδιά με γονείς που έχουν υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης είναι λιγότερο πιθανό να διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας. Το 61,2% των παιδιών με γονείς που είχαν το πολύ χαμηλό δευτεροβάθμια εκπαίδευση διατρέχει κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για παιδιά με γονείς τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι μόλις 11,0%.
Αν και η Ισπανία διαθέτει υψηλότερο ΑΕΠ από χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Ελλάδα, το φορολογικό της σύστημα είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που εξηγούν τα υψηλά ποσοστά παιδικής φτώχειας. Με μόλις το 1,3% του ΑΕΠ να δαπανάται για οικογενειακές πολιτικές το 2021, οι προγραμματισμένες ενισχύσεις περιορίζονται κυρίως στις πιο ευνοημένες ομάδες, αποκλείοντας τα φτωχότερα νοικοκυριά.
Η ανάγκη για πιο στοχευμένες και αποτελεσματικές πολιτικές κοινωνικής προστασίας είναι επιτακτική, δεδομένων των συνθηκών που βιώνουν πολλές οικογένειες στην Ισπανία. Παρά την εισαγωγή του Ελάχιστου Εισοδήματος Διαβίωσης το 2021, οι αμφισβητήσεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα του εξακολουθούν να εγείρουν ερωτήματα για το πώς οι πολιτικές αυτές μπορούν να επηρεάσουν θετικά τις συνθήκες ζωής των οικογενειών με παιδιά.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
