Αναλύουμε την κρίση της αφήγησης όπως την εξετάζει ο Μπιούνγκ-Τσουλ Χαν και τη σημασία της στην σύγχρονη κοινωνία. Ο γερμανοκορεάτης φιλόσοφος Μπιούνγκ-Τσουλ Χαν, σε κάθε του μονογραφία, ξεκινά με την παρατήρηση μιας ανησυχητικής πλευράς του σύγχρονου κόσμου. Στο τελευταίο του έργο, «Κρίση της Αφήγησης», που πρόσφατα κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Opera, επισημαίνει την πληθώρα ιστοριών που γεμίζουν την καθημερινότητά μας, από εφήμερα stories στα social media μέχρι ιστορίες πίσω από καταναλωτικά προϊόντα. Ωστόσο, παρά την αφθονία των ιστοριών αυτών, παρατηρείται μια σοβαρή έλλειψη αφηγήσεων που να νοηματοδοτούν τη ζωή μας. Αυτές οι αφηγήσεις είναι κρίσιμες, καθώς προσφέρουν βάθος και προοπτική στην ύπαρξή μας, εντάσσοντας τις ζωές μας σε μεγαλύτερους κύκλους.
Κατά τον Χαν, η σύγχρονη ζωή, ιδιαίτερα στην εποχή του νεοφιλελευθερισμού και του ψηφιακού καπιταλισμού, έχει απολέσει αυτές τις ζωοποιές αφηγήσεις. Η πνευματική δύναμη των θρησκειών αδυνατίζει, οι μεγάλες πολιτικές ιδεολογίες χάνουν έδαφος, και οι τέχνες περιορίζονται στην προσφορά στιγμιαίας ευχαρίστησης. Αντίθετα, το παρόν είναι γεμάτο πληροφορίες που ποτέ δεν συνδέονται με το παρελθόν ή το μέλλον, οδηγώντας μας σε μια κατάσταση ύπαρξης όπου οι ιστορίες που νοηματοδοτούν τις ζωές μας έχουν αντικατασταθεί από άσχετα, κενά αφηγήματα.
Ο Χαν καταδεικνύει ότι η απώλεια αυτών των αφηγήσεων δεν είναι απλώς μια αισθητική απώλεια. Χωρίς αυτές, χάνουμε τη θεραπευτική τους ικανότητα και, κατ’ επέκταση, την ικανότητά μας να λειτουργούμε ως κοινότητα και να συμμετέχουμε πολιτικά. Η προσέγγισή του, όπως αναφέρει το περιοδικό New Yorker, τον καθιστά δημοφιλή στον ψηφιακό κόσμο, αφού μέσω των γραπτών του προσφέρει μία εναλλακτική αφήγηση που ανταγωνίζεται τις σύγχρονες προσεγγίσεις αυτοβοήθειας. Εντούτοις, αντί να προσφέρει καθολικές λύσεις, οι ιδέες του είναι διορθωτικές και απαιτούν κόπο από τον αναγνώστη.
Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του, ο Χαν καλεί σε μια επιστροφή στη φιλοσοφία και την αφηγηματική δύναμή της. Η αποστολή του είναι να αφηγηθεί την ιστορία των ζωών μας, προσκαλώντας μας να συμμετάσχουμε ενεργά στη δημιουργία νέων νοημάτων και συνδέσεων.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
