Ανακαλύψεις για τη διαδικασία της μνήμης και τους μηχανισμούς που την επηρεάζουν. Καθημερινά, ο εγκέφαλός μας αναλαμβάνει την κρίσιμη ευθύνη να δημιουργεί αναμνήσεις από σύντομες εντυπώσεις, στιγμές έμπνευσης ή επώδυνες εμπειρίες, όλα κομμάτια της ταυτότητάς μας που μας καθοδηγούν στον κόσμο που ζούμε. Ωστόσο, πώς επιλέγει ο εγκέφαλός μας ποια στιγμή θα διατηρήσει και για πόσο διάστημα; Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Nature αποκαλύπτει ότι η μακροπρόθεσμη μνήμη σχηματίζεται μέσω ενός καταρράκτη μοριακών χρονομέτρων που εξαπλώνονται σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου. Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο εικονικής πραγματικότητας σε ποντίκια, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η ρύθμιση της μακροπρόθεσμης μνήμης γίνεται από κλειδωτές ρυθμιστές, οι οποίοι είτε ενισχύουν τις μνήμες σε πιο διαρκείς μορφές, είτε τις υποβαθμίζουν μέχρι να ξεχαστούν.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε λεπτομερώς τις περιοχές του εγκεφάλου που συμμετέχουν στη σταδιακή αναδιοργάνωση της μνήμης. Αυτή η διαδικασία αποκαλύπτει πύλες αξιολόγησης που ενισχύουν την ανθεκτικότητα της κάθε μνήμης. Η διαδικασία που επιλέγουμε να θυμόμαστε είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη διαδικασία και όχι απλώς η ενεργοποίηση ενός διακόπτη. Ο ρόλος του ιππόκαμπου, ο οποίος φιλοξενεί τις βραχυπρόθεσμες μνήμες, είναι κρίσιμος για την αρχική διατήρηση των αναμνήσεων. Στη συνέχεια, οι ρυθμιστές προάγουν την κυτταρική προσκόλληση και υποστηρίζουν τη διατήρηση των μνημών.
Η έρευνα που δημοσιεύτηκε, διασαφηνίζει ότι η μακροπρόθεσμη μνήμη δεν ελέγχεται από έναν μόνο (μοριακό) διακόπτη on/off, αλλά από μια σειρά γονιδιακών ρυθμίσεων που αναπτύσσονται με τον χρόνο και σε όλες τις περιοχές του εγκεφάλου, λειτουργώντας ως μια αλληλουχία μοριακών χρονομέτρων. Αυτή η ανακάλυψη είναι κομβική για την κατανόηση των μηχανισμών που διέπουν τη διαδικασία της μνήμης και πώς επηρεάζεται η διάρκεια της αποθήκευσης αναμνήσεων.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
