Η έρευνα αποκαλύπτει την ταχύτητα με την οποία ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τη γλώσσα. Εάν σκεφτούμε τη σύγχρονη ζωή, διαπιστώνουμε ότι συνεχώς εκτιθέμεθα σε γρήγορα κείμενα. Αυτές οι βιαστικές επαφές με τον γραπτό λόγο ελάχιστα αποτυπώνονται στη συνείδησή μας, αλλά καταφέρνουμε να κατανοούμε άμεσα το νόημά τους. Το μυστήριο πίσω από αυτό το φαινόμενο αφορά τον εγκέφαλό μας. Σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Science Advances, ο εγκέφαλος μας μπορεί να ανιχνεύσει τη δομή μιας πρότασης σε μόλις 125 χιλιοστά του δευτερολέπτου, ταχύτερα από το άνοιγμα και το κλείσιμο των ματιών.
Η μελέτη ανέδειξε την ικανότητα του εγκεφάλου να αναγνωρίζει γρήγορα τη βασική δομή της φράσης όταν πολλές λέξεις εμφανίζονται ταυτόχρονα, ακόμα και πριν επεξεργαστεί το πλήρες νόημά τους. Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης επιδίωξαν να κατανοήσουν σε ποιο βαθμό ο εγκέφαλος μπορεί να κατανοήσει τη γλώσσα με μια γρήγορη ματιά, παρόμοια με την ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε άμεσα οπτικές σκηνές. Αυτή η καθημερινή εμπειρία αποτέλεσε την αφορμή για την έρευνά τους, καθώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τη γλώσσα με αστραπιαία ταχύτητα, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα πολλές λέξεις.
Η ερευνητική ομάδα εξέθεσε τους συμμετέχοντες σε προτάσεις τριών λέξεων, οι οποίες εμφανίστηκαν μόνο για 300 χιλιοστά του δευτερολέπτου, αντίστοιχα με τη διάρκεια ενός ανοιγοκλεισίματος των ματιών. Μέσω της τεχνικής της μαγνητοεγκεφαλογραφίας (MEG), οι ερευνητές κατέγραψαν νευρωνικές αντιδράσεις στις εν λόγω προτάσεις, αποκαλύπτοντας ότι μόλις 125 χιλιοστά του δευτερολέπτου μετά την εμφάνισή τους, παρατηρήθηκε δραστηριότητα στον αριστερό κροταφικό φλοιό, μια περιοχή γνωστή για τη σημασία της στην επεξεργασία της γλώσσας.
Αλλά τι ακριβώς ανιχνεύει ο εγκέφαλος σε αυτά τα κρίσιμα πρώτα χιλιοστά του δευτερολέπτου; Οι ερευνητές τροποποίησαν τα ερεθίσματα εισάγοντας γραμματικά λάθη και διαστρεβλωμένες δομές, αλλά ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις, ο εγκέφαλος αναγνώρισε τις προτάσεις ως τέτοιες. Ωστόσο, όταν οι ερευνητές εισήγαγαν πιο σύνθετες δομές, η ταχύτητα ανίχνευσης μειώθηκε.
Αυτό το φαινόμενο υποδηλώνει ότι η αστραπιαία επεξεργασία του εγκεφάλου λειτουργεί πιο αποτελεσματικά με απλές και αναμενόμενες σειρές λέξεων, χωρίς αναδιάταξη. Οι συμμετέχοντες δεν κλήθηκαν να ερμηνεύσουν τις προτάσεις, αλλά απλώς να διαπιστώσουν αν δύο διαδοχικές ομάδες λέξεων ταίριαζαν. Όμως, ο εγκέφαλός τους φάνηκε να ανιχνεύει αυτόματα τη δομή της πρότασης μέσα σε ελάχιστο χρόνο.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
