Το νέο βιβλίο της Σάρλοτ Γουντ αναδεικνύει τη σύνθεση της εσωτερικής αναζήτησης και της κλιματικής κρίσης στην Αυστραλία. Η Σάρλοτ Γουντ, στην πρόσφατη δουλειά της με τίτλο Stone yard devotional, η οποία είναι υποψήφια για το βραβείο Μπούκερ 2024 και αναμένεται από τις εκδόσεις Gutenberg, απεικονίζει την πορεία μιας μεσήλικης αφηγήτριας που εγκαταλείπει τον σύντροφό της και την καριέρα της προκειμένου να εισέλθει σε μια θρησκευτική κοινότητα στην αγροτική Αυστραλία. Σκοπός της είναι να ξεκινήσει ένα εσωτερικό ταξίδι που δεν έχει ακόμη επιχειρήσει. Αν και είναι άθεη, προσπαθεί να αντλήσει γνώση και δύναμη από την προσευχή των γυναικών που ζουν εκεί, ενώ ο κόσμος γύρω της καίγεται από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και αντιμετωπίζει απειλητικές επιδημίες. Η επιστροφή των οστών μιας παλιάς μοναχής που φημολογείται ότι δολοφονήθηκε δημιουργεί συνδέσεις με τη ζωή της αφηγήτριας.
Η Γουντ αναφέρεται στην επίδραση του lockdown κατά την πανδημία στη συγγραφή του βιβλίου της, υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα και την ακινησία που το συνόδευσαν. «Ο κόσμος είχε γίνει τόσο τρομακτικός για όλους μας, οπότε αυτή η αβεβαιότητα έπρεπε να ενσωματωθεί στην αφήγηση», εξηγεί. Ταυτόχρονα, η αφηγήτρια αγωνίζεται να βρει τη θέση της απέναντι σε σκληρές κοινωνικές πραγματικότητες και στην κλιματική κρίση, γεγονός που αναδεικνύει τις συνέπειες της αποξένωσης και του φόβου.
Η Γουντ τονίζει την ανάγκη δράσης ενάντια στην κλιματική αλλαγή, λέγοντας: «Αντί να ελπίζουμε, προτιμώ το θάρρος, διότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι να δράσουμε». Αξιολογεί επίσης τη στάση της κοινωνίας απέναντι στην κλιματική κρίση και την προκλητικότητα της εποχής μας, διαπιστώνοντας πως είναι εύκολο να βυθιστούμε στην απαισιοδοξία.
Στο επίκεντρο των στοχασμών της βρίσκεται η ιδέα ότι η αφηγήτρια θέλει να «σβήσει» τη ζωή της όπως την ήξερε, ως αντίκτυπο στην υπερβολική ορατότητα που προσφέρουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Υπάρχει μια ανάγκη να αποσυρθώ σε μοναστήρι», καταλήγει, εκφράζοντας μια κοινή αγωνία για τη σημερινή πραγματικότητα.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
