Η στεγαστική κρίση επηρεάζει τη νεολαία και θέτει σε κίνδυνο τις δημοκρατικές αξίες στην Ευρώπη. Κάθε χρόνο, στις αρχές του φθινοπώρου, προκύπτει ένα καίριο ερώτημα για τις οικογένειες με παιδιά που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους: πού θα μείνουν; Η εύρεση προσιτής κατοικίας δεν είναι απλώς μια υλικοτεχνική πρόκληση, αλλά μια οικονομική δοκιμασία που μπορεί να εκτροχιάσει το μέλλον τους. Το ζήτημα της στέγασης αφορά όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά επηρεάζει όλους τους Ευρωπαίους, καθώς η στεγαστική κρίση εξελίσσεται σε μάστιγα με σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Μπαρτόζ Ριντλίνσκι, λέκτορας Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Καρδινάλιος Στεφάν Βιζίνσκι της Βαρσοβίας, αναφέρεται στην ανυπαρξία επαρκών κατοικιών, σημειώνοντας ότι η μη προσιτή στέγαση οδηγεί σε αστεγία και στεγαστική ανασφάλεια, εμποδίζοντας τους νέους να εγκαταλείψουν την οικογενειακή εστία. Στην έρευνά του, το Eurofound προειδοποιεί ότι αυτό το φαινόμενο μπορεί να έχει ευρύτερες επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία των ανθρώπων, δημιουργώντας άνισες συνθήκες ζωής και μειώνοντας την παραγωγικότητα.
Η στέγαση, ιστορικά θεμελιώδης για τη μεταπολεμική ανάκαμψη και κοινωνική συνοχή, έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα. Η χρηματοοικονομική κερδοσκοπία έχει αρπάξει την αγορά οικιστικών ακινήτων, με τις επενδύσεις να προτεραιοποιούν το κέρδος πάνω από τις ανθρωπιστικές ανάγκες. Αξιοσημείωτο είναι ότι ένας στους πέντε Ευρωπαίους ηλικίας 30 έως 34 ετών εξακολουθεί να ζει με τους γονείς του, ενώ στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό φτάνει το 70%.
Ο Ριντλίνσκι τονίζει ότι οι σημερινοί νέοι, παρόλο που ζουν σε πλουσιότερες κοινωνίες, αντιμετωπίζουν ένα πικρό παράδοξο: οι προηγούμενες γενιές είχαν περισσότερες δυνατότητες πρόσβασης σε προσιτή στέγαση. Σημειώνει ότι η στεγαστική κρίση υπερβαίνει τη σύγχρονη πολιτική, έχοντας τις ρίζες της σε ιστορικές μετατοπίσεις που υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή.
Το άρθρο επισημαίνει επίσης τις ριζοσπαστικές εναλλακτικές λύσεις που αναδύονται σε περιόδους κρίσης, τονίζοντας τη σημασία της πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση της ανισότητας στη στέγαση. Αν οι Ευρωπαϊκές δημοκρατίες δεν μπορέσουν να διασφαλίσουν την πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή στέγαση, κινδυνεύουν όχι μόνο από οικονομική δυσλειτουργία αλλά και από πολιτική αποσταθεροποίηση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
