Ανάλυση των φόβων και των κινδύνων στα Στενά του Ορμούζ, κρίσιμης σημασίας για την παγκόσμια ενεργειακή αγορά. Οι σκιές του πολέμου επιστρέφουν στα Στενά του Ορμούζ, την πιο ζωτική θαλάσσια οδό για το παγκόσμιο εμπόριο πετρελαίου. Καθώς οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή αναζωπυρώνονται, οι διεθνείς αγορές ενεργειακών πόρων εκφράζουν ανησυχία για μια πιθανή απόπειρα αποκλεισμού του περάσματος από το Ιράν. Αλλά μήπως ο φόβος αυτός είναι μεγαλύτερος από την ίδια την πραγματικότητα; αναρωτιέται το Reuters.
Οι πρόσφατες επιθέσεις των ΗΠΑ σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις υποδηλώνουν μια επικίνδυνη κλιμάκωση της έντασης στη περιοχή. Η αγωνία στις αγορές είναι έκδηλη, με τον φόβο ότι η Τεχεράνη μπορεί να αντιδράσει μπλοκάροντας τη ροή του πετρελαίου από τα Στενά του Ορμούζ, όπου διακινείται σχεδόν το 20% της παγκόσμιας κατανάλωσης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι τιμές του πετρελαίου Brent έχουν ήδη αυξηθεί άνω του 10%, φθάνοντας τα 77 δολάρια το βαρέλι, μετά τις ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν.
Ωστόσο, παρά την αυξανόμενη ένταση, η εμπειρία δείχνει ότι η αγορά διαθέτει μηχανισμούς αντοχής. Το Ιράν έχει τη δυνατότητα να διαταράξει τη ναυσιπλοΐα στα Στενά, ωστόσο, ιστορικά, πλήρης αποκλεισμός δεν έχει σημειωθεί ποτέ. Κάθε στρατηγική κίνηση του Ιράν προκαλεί άμεσες αντιδράσεις από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, όπως αποδεικνύει ο Πόλεμος των Τάνκερ στη δεκαετία του 1980.
Η αγορά πετρελαίου διαθέτει σήμερα εφεδρικές δυνατότητες 5,7 εκατομμυρίων βαρελιών ημερησίως μέσω του OPEC+, με τις Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ να ελέγχουν τη μεγαλύτερη ποσότητα. Σημαντικές εναλλακτικές διαδρομές για τη μεταφορά πετρελαίου από τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ ήδη υφίστανται, μειώνοντας την εξάρτηση από το Ορμούζ.
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι φόβοι για ενεργειακή κρίση στα Στενά του Ορμούζ είναι υπαρκτοί, αλλά ίσως και υπερβολικοί. Η ιστορία διδάσκει ότι ακόμη και σε σενάρια σοβαρών κρίσεων, οι επιπτώσεις στις αγορές ενέργειας είναι συνήθως βραχυχρόνιες. Αν οι κίνδυνοι αυξάνονται, η εμπειρία δείχνει ότι οι ισχυρές δομές της αγοράς και οι γεωπολιτικές ισορροπίες είναι πιθανό να οδηγήσουν σε τελική σταθεροποίηση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
