Στίβεν Ράνσιμαν: Η τραγωδία του Σχίσματος

Στίβεν Ράνσιμαν: Η τραγωδία του Σχίσματος

Ανακαλύψτε τη συμβολή του Στίβεν Ράνσιμαν στη μελέτη του Βυζαντίου και του ελληνισμού. Στις 7 Ιουλίου 1903, γεννήθηκε ο διακεκριμένος Άγγλος βυζαντινολόγος, σερ Στίβεν Ράνσιμαν, ο οποίος διακρίθηκε διδάσκοντας στα Πανεπιστήμια Κέμπριτζ και Κωνσταντινουπόλεως. Διετέλεσε διευθυντής του Βρετανικού Συμβουλίου στην Ελλάδα από το 1945 έως το 1947. Ο Ράνσιμαν, με έντονα φιλελληνικά αισθήματα και εμβριθής γνώση του μεσαιωνικού ελληνισμού, απεβίωσε την 1η Νοεμβρίου 2000, αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο και αξιοσημείωτο συγγραφικό έργο, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.

Ο Ράνσιμαν παρουσίασε απόψεις για τη συμβολή του Βυζαντίου στον ευρωπαϊκό πολιτισμό και τις σχέσεις του με τη Μεγάλη Ιδέα. Οι προσεγγίσεις του, μελετούν ζητήματα όπως το Σχίσμα και οι Σταυροφορίες, φωτίζοντας τη σημαντική επιρροή του Βυζαντίου στη διατήρηση της ελληνικής κληρονομιάς. Αν και η βυζαντινή λογοτεχνία έχει περιορισμένο ενδιαφέρον, η τέχνη του Βυζαντίου είχε εξαιρετική επίδραση στην ευρωπαϊκή τέχνη, την οποία μόλις τώρα αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε.

Η ιστορική στιγμή κατά την οποία διαμορφώνεται η νεοελληνική εθνική συνείδηση είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Οι Βυζαντινοί, κληρονόμοι του αρχαίου ελληνικού κόσμου, πίστευαν ότι ήταν Ρωμαίοι. Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Παλαιολόγος κατά την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους εκφράζει τα σπέρματα της Μεγάλης Ιδέας, ενώ η ελληνική εθνική συνείδηση αρχίζει να αναπτύσσεται την περίοδο των Παλαιολόγων.

Η τραγωδία του Σχίσματος δεν συνίστατο σε επιφανειακές αντιζηλίες, αλλά απορρέει από την αμοιβαία αντιπάθεια ανάμεσα στους λαούς της ανατολικής και της δυτικής χριστιανοσύνης. Η επιθετικότητα των Νορμανδών, οι επεκτατικές πολιτικές των ιταλικών πόλεων και οι Σταυροφορίες διαμόρφωσαν τα πραγματικά αίτια του Σχίσματος, προχωρώντας σε μια διαχωριστική γραμμή που δεν υπήρχε μεταξύ των δύο πλευρών.

Συνολικά, οι Σταυροφορίες δεν κατόρθωσαν να προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό στην Ευρώπη σε όρους πνεύματος και τέχνης. Η πραγματική καταστροφή έγκειται στην αδυναμία της χριστιανοσύνης να κατανοήσει το Βυζάντιο. Εν τέλει, ο πολιτισμός του Βυζαντίου άντεξε τις δοκιμασίες και άνθησε εκ νέου, παρ’ όλα αυτά οι εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις καθόρισαν την ιστορική του πορεία.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play