Η ανάλυση του Economist αναδεικνύει διδάγματα από το πυρηνικό πρόγραμμα της Σουηδίας και τις γεωπολιτικές προκλήσεις σήμερα. Εάν μια μικρή χώρα απολαμβάνει εγγυήσεις ασφαλείας, τότε μπορεί να αποδεσμευτεί από τις πυρηνικές της φιλοδοξίες. Αυτό επιβεβαιώνει η περίπτωση της Σουηδίας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Η ιστορία του αποτυχημένου σουηδικού πυρηνικού προγράμματος αναδεικνύει τον ρόλο των ΗΠΑ στη διαχείριση της διάδοσης των πυρηνικών όπλων μέσω πιέσεων και κινήτρων.
Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Σουηδία πλησίασε επικίνδυνα στην ανάπτυξη πυρηνικών όπλων, παρά την ιστορία της ως ουδέτερη χώρα. Το πυρηνικό οπλοστάσιο που προγραμματίζονταν να αναπτυχθεί περιλάμβανε μέχρι και 100 τακτικά πυρηνικά όπλα, σχεδιασμένα για την αποτροπή πιθανής σοβιετικής επίθεσης. Η σουηδική περίπτωση προσφέρει σημαντικά διδάγματα για τη σύγχρονη εποχή, όπου οι γεωπολιτικές εντάσεις και οι πιέσεις για πυρηνικό οπλισμό αυξάνονται.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ αντελήφθησαν εγκαίρως τις σουηδικές προθέσεις και, μέσω πιέσεων και προσφορών για φθηνό εμπλουτισμένο ουράνιο για ειρηνική χρήση, κατάφεραν να αποθαρρύνουν την ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960, το πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε, αλλά οι προκλήσεις παραμένουν επίκαιρες σήμερα.
Η πρόσφατη ανάλυση του Economist τονίζει ότι, παρόλο που η απόκτηση πυρηνικών όπλων από χώρες όπως η Νότια Κορέα, η Πολωνία και η Ιαπωνία είναι μια αυξανόμενη πρόκληση, η διάδοση των πυρηνικών δεν εγγυάται την ασφάλεια. Η αυξημένη πυρηνική δυνατότητα σε μικρότερες χώρες μπορεί να εντείνει τις εντάσεις και να οδηγήσει σε παγκόσμια αστάθεια.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
