Η αποφυλάκιση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη σηματοδοτεί μια ιστορική στροφή στην πολιτική ζωή της Ελλάδας. Στις 27 Μαΐου 1835, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, αποφυλακίζεται, επιδιορθώνοντας, έστω και καθυστερημένα, ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της περιόδου του 1821 και των πρώτων χρόνων του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Η απόφαση ελήφθη από τον βασιλιά Όθωνα, ο οποίος είχε μόλις ενηλικιωθεί και ανέλαβε την εξουσία από τους αντιβασιλείς του, Άρμανσπεργκ, Μάουρερ και Χάιντεκ, οι οποίοι είχαν οδηγήσει τον Κολοκοτρώνη στη φυλακή του Ναυπλίου με καταδίκη σε θάνατο για εσχάτη προδοσία.
Όπως αναφέρει ο Αναστάσιος Βιστωνίτης στο ΒΗΜΑ της 25ης Μαρτίου 2010, δεν υπάρχει ηρωική περίοδος στη ζωή των λαών που να μην έχει και τις σκοτεινές πλευρές της, και ο ελληνικός εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι εμφύλιοι πόλεμοι που ξέσπασαν κατά τη διάρκεια του αγώνα απείλησαν σοβαρά ό,τι είχε κατακτηθεί στα πρώτα νικηφόρα χρόνια. Το φατριαστικό πνεύμα επιβίωσε και μετά την απελευθέρωση, ιδιαίτερα την εποχή της βαυαροκρατίας, με πολλούς από τους πρωταγωνιστές της επανάστασης να βιώνουν τη φυλακή ή άλλες πολιτικές διώξεις.
Η αποφυλάκιση του Κολοκοτρώνη έγινε ιδιαίτερα σημαντική. Ο Σπύρος Μελάς στο ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ, το 1930-1931, αναφέρεται στα γεγονότα της αποφυλάκισής του, που χαρακτηρίστηκαν από πλήθος εορτασμών στην Αθήνα. Στην ιστορική μέρα της απελευθέρωσής του, ο βασιλιάς υπέγραψε δύο πράξεις: την αποφυλάκιση του Κολοκοτρώνη και την παύση του Κωλέττη. Ο Κολοκοτρώνης υποδέχθηκε την ελευθερία του με συγκίνηση, ενώ το πλήθος τον επευφημούσε, με τη στιγμή αυτή να αποτελεί την πιο γλυκιά αναγνώριση της εθνικής του προσφοράς.
Η αποδοχή του από τον λαό υπήρξε θριαμβευτική, με τον κόσμο να τον υποδέχεται με κλάματα και χαμόγελα, επιβεβαιώνοντας τη θέση του στην καρδιά των Ελλήνων ως θεμελιωτή της ελευθερίας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
