Ανακαλύψτε την ιστορία του Θεόφιλου, του λαϊκού ζωγράφου της Λέσβου, και την εδραίωσή του στο Λούβρο. Στις 3 Ιουνίου 1961, μία καθοριστική είδηση έφτασε στην Ελλάδα μέσω του πρωτοσέλιδου του Βήματος, αναγγέλλοντας την έναρξη μιας σημαντικής έκθεσης στον παγκοσμίου φήμης χώρο τέχνης του Μουσείου του Λούβρου. Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ, γνωστός για το λαϊκό του ύφος, απέκτησε τη δική του θέση στο Λούβρο, με τη δημιουργία του να αναγνωρίζεται επιτέλους. Ο Θεόφιλος, γεννημένος το 1870 στη Λέσβο, είναι ένας από τους καλλιτέχνες της ελληνικής τέχνης, του οποίου η αξία και το έργο εκτιμήθηκαν κυρίως μετά τον θάνατό του το 1934. Στη Σμύρνη, τον Βόλο και τη Λέσβο, όπου έζησε, συχνά τον αποκαλούσαν τρελό, δεδομένου ότι η αμφίεσή του και οι ενασχολήσεις του αποδεικνύονταν ασυνήθιστες για την εποχή.
Τριάντα χρόνια μετά τον θάνατό του, η αποδοχή του έργου του θα επιβεβαιωνόταν και από το Λούβρο, διευρύνοντας τη φήμη του σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα εγκαίνια της έκθεσης του Θεόφιλου στην γαλλική πρωτεύουσα συγκέντρωσαν πλήθος προσωπικοτήτων, όπως ο Έλληνας πρεσβευτής και εξέχουσες μορφές των τεχνών και των γραμμάτων. Ο ενθουσιασμός για την πρωτοτυπία των έργων του καλλιτέχνη αναδείχθηκε μέσα από ένα εικονογραφημένο κατάλογο που περιλάμβανε κείμενα από σημαντικούς Έλληνες και Γάλλους καλλιτέχνες και κριτικούς.
Η έκθεση, η οποία προγραμματίστηκε να διαρκέσει έως τον Σεπτέμβριο, αποτέλεσε μία εξαιρετική ευκαιρία για να εξερευνηθεί το έργο ενός καλλιτέχνη που προχώρησε πέρα από τα όρια της εποχής του. Μεταξύ των εκθεμάτων περιλαμβάνονται πολλά έργα που ανήκουν στη συλλογή του ομογενούς συλλέκτη, κ. Τεριάδη.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
