Ανακαλύψεις σχετικά με τους ανέμους και τους αμμοστρόβιλους στον Άρη αποκαλύπτουν σημαντικές πληροφορίες για μελλοντικές αποστολές. Το υποτιθέμενο απαλό αεράκι που φαντάζονταν οι επιστήμονες ότι πνέει στον Άρη αποδεικνύεται ότι μπορεί να φτάσει σε επίπεδα θύελλας σε ορισμένες περιόδους του έτους. Αυτό προκύπτει από μελέτη που χρησιμοποίησε δορυφορικά δεδομένα που συλλέχθηκαν τα τελευταία είκοσι χρόνια. Χρησιμοποιώντας στοιχεία από τους ευρωπαϊκούς δορυφόρους Mars Express και Trace Gas Orbiter, οι ερευνητές κατέγραψαν 1.039 αμμοστρόβιλους, δίνες που σηκώνουν σκόνη από το έδαφος. Η ταχύτητα αυτών των στροβίλων στην ερημική επιφάνεια του πλανήτη μπορεί να φτάνει τα 158 χιλιόμετρα ανά ώρα. Αν και αυτός ο αριθμός φαίνεται εντυπωσιακός, η ατμόσφαιρα του Άρη είναι 100 φορές πιο αραιή από τη γήινη, με αποτέλεσμα οι θύελλες να είναι σχεδόν αδιάφορες για έναν παρατηρητή στην επιφάνεια.
Ο αμμοστρόβιλος που εικονίζεται στα δεξιά έχει καταγραφεί από τον δορυφόρο TGO (ESA/TGO/CaSSIS). «Οι αμμοστρόβιλοι αποκαλύπτουν τον συνήθως αόρατο άνεμο», δήλωσε ο Βαλεντίν Μπίκελ από το Πανεπιστήμιο της Βέρνης, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στο Science Advances. Χάρη στην καταγραφή της ταχύτητας και της κατεύθυνσής τους, οι ερευνητές άρχισαν να χαρτογραφούν τους ανέμους στην επιφάνεια του Άρη, κάτι που έως τώρα ήταν αδύνατο λόγω έλλειψης επαρκών δεδομένων. Αυτές οι πληροφορίες θα είναι κρίσιμες για την οργάνωση μελλοντικών ανθρώπινων αποστολών, καθώς οι άνεμοι μπορούν να μεταφέρουν σκόνη που επηρεάζει τον εξοπλισμό.
Η μελέτη αναδεικνύει επίσης ότι οι αμμοστρόβιλοι είναι πιο συχνοί την άνοιξη και το καλοκαίρι, κυρίως κατά τις μεσημβρινές ώρες, όταν ο ήλιος θερμαίνει το έδαφος και δημιουργεί ανοδικά ρεύματα αέρα. Η ανάλυση έδειξε ότι οι αμμοστρόβιλοι είναι πιο διαδεδομένοι στις πεδιάδες του βορείου ημισφαιρίου, με την Πεδιάδα του Αμαζονίου να είναι μία από τις πιο συχνές τοποθεσίες τους.
Η σημασία αυτών των ευρημάτων είναι τεράστια, καθώς οι ταχύτητες ανέμου που καταγράφηκαν ξεπερνούν κατά πολύ τις προηγούμενες μετρήσεις από αποστολές στην επιφάνεια, υποδεικνύοντας την ανάγκη αναθεώρησης των μετεωρολογικών μοντέλων του Άρη για πιο ακριβείς καιρικές προβλέψεις.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
