Αναλύσεις για την κατάσταση του ελαιολάδου και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις αγορές. Το ελαιόλαδο, γνωστό ως ο υγρός χρυσός της μεσογειακής διατροφής, επανέρχεται στο προσκήνιο καθώς οι παραγωγοί στην Ισπανία, που ευθύνονται για σχεδόν το 50% της παγκόσμιας παραγωγής, εκφράζουν ανησυχία για μια διαρκή κρίση. Μετά από δύο συνεχόμενες χρονιές απογοήτευσης, οι προσδοκίες για ανάκαμψη διαλύονται από τις ξηρασίες και τη διαρκή ζέστη. Αν και οι βροχοπτώσεις της άνοιξης είχαν δημιουργήσει ελπίδες για παραγωγή περίπου 1,45 εκατ. τόνων, η πραγματικότητα του φθινοπώρου δείχνει διαφορετική: ακραίες θερμοκρασίες και ελάχιστες βροχοπτώσεις έχουν πλήξει τα ελαιόδεντρα, σύμφωνα με προειδοποιήσεις από τη μεγαλύτερη συνεταιριστική επιχείρηση στον κόσμο, τη Dcoop.
Σύμφωνα με την Ένωση Ισπανών Παραγωγών (UPA), η συνολική παραγωγή για το 2024 δεν θα υπερβεί τους 1,2-1,3 εκατ. τόνους, ενώ η COAG είναι ακόμη πιο απαισιόδοξη, εκτιμώντας ότι, χωρίς άμεσες βροχές, η πτώση μπορεί να φτάσει το 40%. Οι διακυμάνσεις στις τιμές που παρατηρούνται στις διεθνείς αγορές επιβαρύνουν την κατάσταση, καθώς οι παραγωγοί βρίσκονται αντιμέτωποι με αβεβαιότητα στην προγραμματισμένη παραγωγή τους. Η αύξηση των τιμών, με το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο να υπερβαίνει τα 4 ευρώ/κιλό, επηρεάζει άμεσα τους Ισπανούς καταναλωτές, που βλέπουν το βασικό αυτό προϊόν να γίνεται όλο και πιο προσιτό.
Πέρα από την τοπική κατάσταση, οι διεθνείς αγορές αποτελούν επίσης πεδίο ανησυχίας. Οι δασμοί 15% που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ δεν έχουν οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες, αλλά οι Ισπανοί εξαγωγείς βλέπουν την αξία τους να πλήττεται από την υποτίμηση του δολαρίου. Ενώ οι επενδύσεις σε νέες τεχνικές καλλιέργειας και η αναβάθμιση των αρδευτικών συστημάτων αποτελούν επιτακτική ανάγκη, η κατάσταση συνεχίζει να απαιτεί στρατηγικές που να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του ελαιολάδου. Η κρίση του ελαιολάδου αναδεικνύει τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή και τη σημασία της προσαρμογής μας σε αυτήν.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
