Αναλυτική διερεύνηση της υπόθεσης Drake σχετικά με την αλήθεια των streams στο Spotify και τις επιπτώσεις στη μουσική βιομηχανία. Μια ομαδική αγωγή που κατατέθηκε στην Καλιφόρνια, με πρωταγωνιστή τον RBX — ξάδελφο του Snoop Dogg και βετεράνο της μουσικής σκηνής της δυτικής ακτής — αναζωπυρώνει μια διαχρονική συζήτηση: Πόσο αξιόπιστα είναι τα streams στο Spotify; Και, κυρίως, ισχύουν οι ίδιοι κανόνες για όλους τους καλλιτέχνες;
Η αγωγή αποκαλύπτει ότι στο ρεπερτόριο του Drake εντοπίστηκαν μεγάλες ποσότητες παραποιημένων streams κατά τη διάρκεια της τριετίας 2022-2025. Σύμφωνα με την καταγγελία, έχουν χρησιμοποιηθεί μέθοδοι όπως bots που αναπαράγουν τραγούδια αδιάκοπα, αυτοματοποιημένοι λογαριασμοί που λειτουργούν σαν εργοστάσια κλικ, και VPN που παραπλανούν την πραγματική προέλευση της κίνησης.
Ενδεικτικό είναι ότι αναφέρονται δισεκατομμύρια streams, με συγκεκριμένο παράδειγμα 250.000 ύποπτες αναπαραγωγές του κομματιού No Face μέσα σε μόλις τέσσερις ημέρες.
Αν και ο Drake δεν κατηγορείται για απάτη, η αγωγή επισημαίνει τη δομική ανισότητα στη μεταχείριση των καλλιτεχνών, όπου οι μικροί αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα, ενώ οι μεγάλοι τυγχάνουν πιο ελαστικής εποπτείας. Η υπόθεση αναδεικνύει ότι σε περιπτώσεις ξαφνικής αύξησης των streams, το Spotify συνήθως παγώνει τις πληρωμές και ζητά διευκρινίσεις, με τις συνέπειες να βαρύνουν τους διανομείς και τελικά τους καλλιτέχνες.
Η περίπτωση του Ισπανού καλλιτέχνη Álvaro Corrochano αναδεικνύει την έλλειψη διαφάνειας στη διαδικασία. Όταν το κομμάτι του μπήκε σε playlist με 70.000 ακολούθους, το επόμενο 24ωρο η playlist εξαφανίστηκε, χωρίς να αφαιρεθούν ποτέ οι παραποιημένες αναπαραγωγές.
Το κύριο ζήτημα αφορά την αλήθεια και την αξιοπιστία της πλατφόρμας: για τους μικρούς καλλιτέχνες, το Spotify επιβάλλει αυστηρές ποινές, ενώ οι ανωμαλίες για τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες συχνά αντιμετωπίζονται ως στατιστικές αποκλίσεις, χωρίς να θίγουν την ευρύτερη αφήγηση.
Αυτή η υπόθεση του RBX εγείρει ερωτήματα για την αρχιτεκτονική της ψηφιακής μουσικής εποχής, αναδεικνύοντας τη διάσταση της “dead internet theory”, που υποδεικνύει ότι σημαντικά τμήματα της online δραστηριότητας μπορεί να μην προέρχονται από ανθρώπους, αλλά από συστήματα που προσομοιώνουν κανονική κίνηση.
Το ζήτημα είναι βαθύτερο από την καριέρα του Drake. Αποκαλύπτει μια βιομηχανία όπου οι αριθμοί έχουν φτάσει σε επίπεδα που μπορούν να θολώσουν την αλήθεια και να θέσουν υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία της μουσικής βιομηχανίας στο σύνολό της.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
