Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων δεν αποτελεί πρόβλημα, αλλά αναγκαία συνθήκη για τη λειτουργία του κράτους. Η πεποίθηση περί αναγκαιότητας συρρίκνωσης του κράτους, με την εκχώρηση θεμελιωδών υπηρεσιών και αγαθών στον ιδιωτικό τομέα και τις δυνάμεις της αγοράς, καλλιεργείται για χρόνια. Αυτός ο ιδεολογικός μύθος υποστηρίζει ότι θα εξασφάλιζε καλύτερη λειτουργία και υψηλότερης ποιότητας υπηρεσίες στους πολίτες. Ωστόσο, η πραγματικότητα δείχνει ότι σε κρίσιμες καταστάσεις, όπως το ασφαλιστικό, ο ιδιωτικός τομέας συχνά αδυνατεί να ανταποκριθεί επαρκώς. Αυτό το γεγονός παραδέχονται ακόμη και οι σοβαροί εκπρόσωποι του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι ομιλούν προσεκτικά για συνεργασίες.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, βασιστήκαμε στα δημόσια νοσοκομεία και στους υγειονομικούς του ΕΣΥ, οι οποίοι εργάστηκαν με αυταπάρνηση. Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων δεν συνιστά προνόμιο, αλλά αναγκαία προϋπόθεση για τη σταθερότητα του κράτους και την προστασία από πολιτικές παρεμβάσεις. Σήμερα, παρατηρούμε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι οι καλύτερα αμειβόμενοι εργαζόμενοι και συχνά εργάζονται σε δυσμενείς συνθήκες, γεγονός που επιτείνει τα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης.
Η επίθεση στην έννοια της μονιμότητας υπονομεύει την ιδέα μιας λειτουργικής και δημοκρατικής κρατικής μηχανής. Η διαχείριση της δημόσιας διοίκησης πρέπει να επικεντρωθεί στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την αξιολόγηση των υπαλλήλων, ώστε να επιτευχθεί η καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και να ελαχιστοποιηθούν τα στερεότυπα γύρω από τους δημοσίους υπαλλήλους.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
