Ανακαλύψεις σχετικά με την ανθεκτικότητα των βρυόφυτων σε εξωτικές συνθήκες, προοιωνίζουν νέα δεδομένα για τη γεωμηχανική στον Άρη. Από τις παγωμένες κορυφές των Ιμαλαΐων μέχρι την καυτή Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια, καθώς και από την τούνδρα της Ανταρκτικής μέχρι τις πεδιάδες στερεοποιημένης λάβας γύρω από ηφαίστεια, τα βρύα αποδεικνύουν την ικανότητά τους να αναπτύσσονται και στα πιο εχθρικά περιβάλλοντα της Γης. Εντυπωσιασμένοι από την ανθεκτικότητα των βρυόφυτων, Ιάπωνες ερευνητές εκθέτουν σπόρια ενός κοινού είδους στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Μετά από εννέα μήνες έκθεσης, το 80% των σπορίων διατήρησε την ικανότητα να βλαστήσει, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα στο περιοδικό iScience των εκδόσεων Cell.
Ο Τομομίτσι Φουτζίτα από το Πανεπιστήμιο του Χοκάιντο, τελευταίος συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: “Μείναμε πραγματικά έκπληκτοι από την εντυπωσιακή αντοχή αυτών των κυττάρων.” Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτή η ανθεκτικότητα θα μπορούσε να είναι μια εξελικτική προσαρμογή, που επιτρέπει στα βρύα να αποτελούν την πρώτη ομάδα φυτών που εξελίχθηκε από το νερό στη στεριά πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια.
Η μελέτη επικεντρώθηκε στο κοινό βρύο Physcomitrium patens, με τους ερευνητές να αναλύουν διάφορα στάδια ανάπτυξης υπό συνθήκες που προσομοιώνουν το διαστημικό περιβάλλον. Ένα καφέ σπόριο διακρίνεται στην κορυφή ενός γαμετόφυτου του βρύου, και τα πειράματα έδειξαν ότι τα σπόρια είναι η πιο ανθεκτική μορφή του φυτού. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να βλαστήσουν ακόμη και μετά από δύο εβδομάδες έκθεσης στους -196 βαθμούς Κελσίου.
Στον Μάρτιο του 2022, οι ερευνητές έστειλαν εκατοντάδες σπόρια στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου εκτέθηκαν για 283 ημέρες. Τα σπόρια μεταφέρθηκαν πίσω στη Γη τον Ιανουάριο του 2023 με σκάφος της SpaceX, με τα αποτελέσματα να ξεπερνούν τις προσδοκίες. Η μελέτη υποδεικνύει ότι τα βρυόφυτα θα μπορούσαν να έχουν εφαρμογές σε προγράμματα γεωμηχανικής για δημιουργία οικοσυστημάτων στον Άρη.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
