Ανακαλύπτοντας τον Ου Θαντ, τον πρώτο Ασιάτη γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, και τη συμβολή του κατά την Κρίση των Πυραύλων στην Κούβα. Δύσκολα μπορεί να ισχυριστεί κανείς σήμερα ότι ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, απολαμβάνει σεβασμού από τις υπερδυνάμεις, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία. Αξιοσημείωτο είναι ότι το Ισραήλ κατηγορεί τον ΟΗΕ για αντισημιτισμό, μπλοκάροντας τη βοήθεια προς τη Γάζα. Αυτή η κατάσταση εγείρει ερωτήματα για το αν ο Γκουτέρες μπορεί να παρέμβει ουσιαστικά στις τρέχουσες συγκρούσεις. Αλλά υπήρξε ποτέ ένας γενικός γραμματέας που κατάφερε να έχει μια τέτοια επιρροή;
Ο ιστορικός Θαντ Μιντ-Ου αποκαλύπτει νέα στοιχεία σχετικά με τη θητεία του Ου Θαντ, του πρώτου Ασιάτη γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα ταραγμένης εποχής στις διεθνείς σχέσεις. Στο βιβλίο του Peacemaker: U Thant and the Forgotten Quest for a Just World, εστιάζει στην Κρίση των Πυραύλων στην Κούβα. Παρά τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, ο Ου Θαντ εξελίχθηκε σε εξαιρετικό μεσολαβητή ανάμεσα στις δύο παγκόσμιες δυνάμεις.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Φ. Κένεντι, ενημερώθηκε για την εγκατάσταση σοβιετικών πυραυλικών βάσεων στην Κούβα, γεγονός που προκάλεσε μεγάλη ανησυχία. Αξιολογώντας τις συνθήκες, ο Κένεντι αποφάσισε ότι η πιο αποδοτική αντίδραση θα ήταν η επιβολή ναυτικού αποκλεισμού της Κούβας, για να αποφευχθεί μια πιθανή πυρηνική σύγκρουση.
Ο Ου Θαντ, χωρίς επίσημη εντολή από το Συμβούλιο Ασφαλείας, επιχείρησε να συνενώσει τις υποστηρίξεις Αφρικανών και Ασιατών αντιπροσώπων, προκειμένου να προωθήσει μια διπλωματική λύση στην κρίση. Οι ενέργειές του απέτρεψαν την εκδήλωση ενός παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου, καταδεικνύοντας την ικανότητά του να κατανοεί τις πολιτικές στρατηγικές και τις προσωπικές επιδιώξεις των ηγετών της εποχής.
Η επιτυχία του Ου Θαντ κατά την Κρίση των Πυραύλων τον κατέστησε αναγνωρίσιμο ως έναν πολύτιμο μεσολαβητή, αν και οι συνθήκες στην διεθνή σκηνή εξακολουθούσαν να είναι προκλητικές για τον ΟΗΕ, καθώς η δομή του ως οργανισμού έπρεπε να προσαρμοστεί σε νέες, πολύπλοκες κρίσεις που εκδηλώνονταν παγκοσμίως.
Καθώς η παγκόσμια πολιτική συνεχίζει να αλλάζει, ο ΟΗΕ και οι μελλοντικοί γενικοί γραμματείς καλούνται να μάθουν από τις ιστορικές παρακαταθήκες και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε ο Ου Θαντ, ενόσω προσπαθούν να ενισχύσουν τη θέση του οργανισμού σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη διεθνή σκακιέρα.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
