Πτώση ασθενή από τον 2ο όροφο στο Νοσοκομείο Κιλκίς – Καταγγελίες για εγκληματικές παραλείψεις

Πτώση ασθενή από τον 2ο όροφο στο Νοσοκομείο Κιλκίς – Καταγγελίες για εγκληματικές παραλείψεις

Σοβαρό περιστατικό σημειώθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης 9 Ιουλίου 2025 στο Γενικό Νοσοκομείο Κιλκίς, όταν ασθενής έκανε βουτιά στο κενό από παράθυρο τουαλέτας κλινικής που στεγάζεται στον δεύτερο όροφο της Α’ Πτέρυγας, κτιρίου κατασκευής του 1937.

Ήταν 12:00 μ.μ. όταν ο ασθενής, κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες, βγήκε στο παράθυρο και πήδηξε. Από καθαρή τύχη δεν υπήρξαν θανάσιμα αποτελέσματα, ενώ η κατάστασή του παρακολουθείται στενά.

Το περιστατικό ήρθε να αναδείξει, με τον πιο σκληρό τρόπο, τις ελλείψεις στα μέτρα ασφαλείας της συγκεκριμένης κλινικής, στην οποία νοσηλεύονται μεταξύ άλλων άτομα με άνοια, ιστορικό αυτοκτονικών τάσεων, σοβαρά εγκεφαλικά και νευρολογικά προβλήματα.

Ιστορικό τραγικών περιστατικών

Η εικόνα αυτή δεν είναι καινούργια. Όπως υπενθυμίζει το Σωματείο Εργαζομένων του Νοσοκομείου Κιλκίς, στην ίδια κλινική το 1985 είχε σημειωθεί πτώση ασθενή από το μπαλκόνι με θανατηφόρα κατάληξη. Τέσσερις δεκαετίες μετά, οι κίνδυνοι παραμένουν ίδιοι, ενώ δεν έχουν εφαρμοστεί ούτε τα στοιχειώδη μέτρα πρόληψης.

Το Σωματείο καταγγέλλει ότι εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια, υπήρξαν επαναλαμβανόμενες αναφορές για την επικινδυνότητα του χώρου. Προφορικά και γραπτά, εκπρόσωπος των εργαζομένων είχε επισημάνει στην αρμόδια διοίκηση την ανάγκη άμεσων παρεμβάσεων ασφαλείας, χωρίς όμως ανταπόκριση.

Η καταγγελία είναι σαφής:

«Ενημερώσαμε, προειδοποιήσαμε, επιμείναμε. Οι υπεύθυνοι αδιαφόρησαν. Και τώρα έχουμε το αποτέλεσμα που όλοι φοβόμασταν».

Η Α’ Πτέρυγα του νοσοκομείου χρονολογείται από το 1937 και δεν πληροί σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλείας για ασθενείς ευπαθών κατηγοριών. Παρά την παλαιότητα, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται κανονικά, χωρίς σύγχρονα παράθυρα ασφαλείας, κάγκελα ή εσωτερικά συστήματα παρακολούθησης.

«Δεν αρκεί μόνο η αυτοθυσία του προσωπικού. Χρειάζεται κράτος και διοίκηση με πρόνοια και σεβασμό στη ζωή», τονίζουν οι εργαζόμενοι.

Το περιστατικό θέτει σοβαρά ερωτήματα:

  • Ποιο είναι το σχέδιο πρόληψης ατυχημάτων για ασθενείς υψηλού κινδύνου;
  • Γιατί δεν λήφθηκαν μέτρα τόσα χρόνια μετά το δυστύχημα του 1985;
  • Ποιος φέρει την ευθύνη για την παράλειψη ενίσχυσης της ασφάλειας;
  • Τι θα συμβεί στην επόμενη πτώση;

Η υπόθεση δεν είναι μια απλή “στιγμή απροσεξίας” – είναι η συμπύκνωση της αμέλειας ενός ολόκληρου συστήματος.

Το Σωματείο Εργαζομένων του Νοσοκομείου καλεί τα ΜΜΕ και την κοινωνία να μη σιωπήσουν:

«Δεν ζητούμε τίποτε περισσότερο από το αυτονόητο: ασφάλεια για τους ασθενείς και τους εργαζόμενους. Σας παρακαλούμε να αναδείξετε το θέμα. Είναι ζήτημα ζωής.»

Loading

Play