Η Αττική αντιμετωπίζει ένα διαρκώς εντεινόμενο πρόβλημα λειψυδρίας, ως απόρροια της κλιματικής αλλαγής, της αυξανόμενης ζήτησης και της εξάρτησης από περιορισμένους υδατικούς πόρους.
Το υφιστάμενο δίκτυο υδροδότησης βασίζεται στους ταμιευτήρες του Ευήνου και του Μόρνου, από τους οποίους, μέσω της σήραγγας Γκιώνας, το νερό φθάνει με βαρύτητα στο Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα (ΕΥΣ). Στη συνέχεια, μεταφέρεται στις Μονάδες Επεξεργασίας Νερού (ΜΕΝ) Γαλατσίου, Αχαρνών, Ασπροπύργου και Πολυδενδρίου.
Η ΕΥΔΑΠ, μετά από ανάθεση από και σε συνεργασία με το ΥΠΕΝ, εκπονεί ένα νέο, μακρόπνοο σχέδιο για την υδροδότηση της Αττικής, το πρώτο μετά τη Μελέτη ενίσχυσης της ύδρευσης Αθηνών του 1993.
Το σχέδιο περιλαμβάνει την ενίσχυση του ταμιευτήρα Ευήνου από τη λίμνη Κρεμαστών, την αφαλάτωση θαλασσινού και υφάλμυρου νερού, καθώς και θαλάσσια μεταφορά νερού από τον ποταμό Αχελώο.
Η κρίση λειψυδρίας στην Αττική δεν είναι μελλοντική πρόβλεψη – είναι παρούσα. Οι λύσεις που προτάσσονται συνδυάζουν τεχνολογική και περιβαλλοντική καινοτομία.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας συνεπάγεται κόστος και η αντιμετώπισή της απαιτεί τολμηρές και στοχευμένες παρεμβάσεις.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
