«Το ΠΑΣΟΚ δεν τιμάται με λόγια. Τιμάται όταν τα συνθήματά του γίνονται ξανά καθημερινή διεκδίκηση».
Ο Χάρης Δούκας για τα 51 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ στο Πρώτο Θέμα
51 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ
Ένα γεγονός που δε σήμανε μόνο την αρχή ενός κόμματος, αλλά το ξημέρωμα μιας νέας εποχής. Τότε που η λέξη «Αλλαγή» δεν ήταν απλά ένα σύνθημα, αλλά η υπογραφή σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο. Τότε που η πολιτική συνδέθηκε με το αίτημα μιας ολόκληρης κοινωνίας να πάρει τη μοίρα στα χέρια της.
Το ΠΑΣΟΚ όμως δεν υπήρξε ποτέ αυτοσκοπός. Ήταν το όχημα με το οποίο οι πολίτες έδωσαν φωνή στα όνειρά τους, από τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία & Υγεία, μέχρι τη χειραφέτηση των γυναικών και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων.
Η παρακαταθήκη του ΠΑΣΟΚ δεν είναι αναμνηστικό∙ είναι η Ιστορία σε εκκρεμότητα.
Μια ιστορία που μας θυμίζει πως καμία μάχη δεν πρέπει να θεωρείται κερδισμένη και πως κάθε γενιά καλείται να ξαναδώσει τις ίδιες μάχες με τα δικά της μέσα.
Σήμερα, μισό αιώνα και έναν χρόνο μετά, οι ίδιοι αγώνες και οι ίδιες αξίες που αποτέλεσαν την ιδρυτική ψυχή του ΠΑΣΟΚ είναι δυστυχώς και πάλι επίκαιρες – όχι γιατί τις ξεχάσαμε, αλλά γιατί όπως φαίνεται, ποτέ δεν κατακτήθηκαν οριστικά.
Η Κοινωνική Δικαιοσύνη, που αποτέλεσε τον πυρήνα της Μεταπολίτευσης και το θεμέλιο του κράτους πρόνοιας, σήμερα συρρικνώνεται.
Η Ισότητα, που άλλοτε έμοιαζε εγγυημένη, σήμερα χρειάζεται ξανά υπεράσπιση.
Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που κάποτε θεωρήσαμε αυτονόητα, σήμερα απειλούνται.
Το Δικαίωμα στη στέγη, στην εργασία με αξιοπρέπεια, στην πρόσβαση στην Υγεία και την Παιδεία, σήμερα μετατρέπεται ξανά σε προνόμιο για λίγους.
Η ίδια η Δημοκρατία που θεωρούμε δεδομένη και εδραιωμένη, σήμερα ξαναμπαίνει σε δοκιμασία.
Έχουμε φτάσει μάλιστα στο σημείο να δίνουμε έναν άνισο αγώνα για να αποτρέψουμε κυριολεκτικά, τον αφανισμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ένα ζήτημα ταυτοτικό για το ΠΑΣΟΚ.
Η μνήμη γίνεται πολιτική πράξη μόνο όταν μας ωθεί να συνεχίσουμε.
Το ΠΑΣΟΚ δεν τιμάται με λόγια. Τιμάται όταν τα συνθήματά του γίνονται ξανά καθημερινή διεκδίκηση. Όταν η Ιστορία δεν γίνεται μουσειακό έκθεμα, αλλά αφετηρία για το παρόν.
Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα που άλλαξε τη χώρα δεν ήταν ποτέ απλώς ένα κόμμα. Ήταν τρόπος να φανταστείς έναν πιο δίκαιο κόσμο. Αυτό το χρέος κουβαλάμε σήμερα: να βρούμε ξανά τη γλώσσα και το θάρρος να μιλήσουμε για τα αυτονόητα που παραμένουν ζητούμενα.
Γι’ αυτό και η σημερινή επέτειος δεν είναι μόνο αφορμή για γιορτές. Είναι και καμπανάκι. Για να αναμετρηθούμε ξανά -όπως και τότε- με τις σκιές της συγκυρίας, με τις ανισότητες που βαθαίνουν, με την αίσθηση αδικίας που μεγαλώνει.
Όμως, να το κάνουμε με πράξεις και με την αναγνώριση ότι η πολιτική δεν είναι μηχανισμός επιβίωσης, αλλά πράξη μετασχηματισμού.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνο το παρελθόν μας. Μπορεί –αν τολμήσει– να είναι ξανά το μέλλον μας.
Χρόνια πολλά, λοιπόν, όχι ως επέτειο μνήμης, αλλά ως αφετηρία μιας νέας ανατολής.
