Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, η ιστορία του «κοιμισμένου πρίγκιπα» μετατράπηκε σε σύμβολο πίστης και αφοσίωσης.
Ο πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας Αλ Ουαλίντ μπιν Χάλεντ μπιν Ταλάλ αλ Σαούντ, που διεθνώς ήταν γνωστός ως «ο Πρίγκιπας που κοιμάται», έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 36 ετών, έπειτα από περίπου είκοσι χρόνια σε κατάσταση κώματος. Η είδηση του θανάτου του δημοσιοποιήθηκε το Σάββατο 19 Ιουλίου, μέσα από ανάρτηση του πατέρα του, του πρίγκιπα Χάλεντ μπιν Ταλάλ αλ Σαούντ, ο οποίος είναι ανιψιός του δισεκατομμυριούχου Αλ Ουαλίντ μπιν Ταλάλ.
«Ω, ηρεμήσε ψυχή, επέστρεψε στον Κύριό σου, ευχαριστημένη και ευάρεστη σε Αυτόν, και μπες ανάμεσα στους δίκαιους υπηρέτες Μου, και μπες στον Παράδεισό Μου… Με βαθιά πίστη στο θέλημα του Αλλάχ και μεγάλη θλίψη, θρηνούμε τον αγαπημένο μας γιο», έγραψε συγκλονισμένος στην αραβική γλώσσα στην πλατφόρμα X, συνοδεύοντας την ανάρτησή του με μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του γιου του ξαπλωμένου στο νοσοκομειακό κρεβάτι.
{يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً، فَادْخُلِي فِي عِبَادِي، وَادْخُلِي جَنَّتِي}
— خالد بن طلال بن عبد العزيز ( أبو الوليد ) (@allah_cure_dede) July 19, 2025
بقلوب مؤمنة بقضاء الله وقدره وببالغ الحزن والأسى ننعى إبننا الغالي
الأمير الوليد بن خالد بن طلال بن عبدالعزيز آل سعود رحمه الله
الذي انتقل… pic.twitter.com/QQBbMWGOOG
Η εξόδιος ακολουθία προγραμματίστηκε για την Κυριακή 20 Ιουλίου, με την οικογένεια να ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει ένα παιδί που παρέμεινε στο όριο μεταξύ ζωής και θανάτου επί σχεδόν μια ολόκληρη γενιά.
Ο «Ντεντέ», όπως τον φώναζε η οικογένειά του, γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1990 και βρισκόταν στο Λονδίνο το 2005, όταν σε ηλικία 15 ετών τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο δυστύχημα ενώ φοιτούσε σε στρατιωτική ακαδημία. Τα πολλαπλά κρανιοεγκεφαλικά τραύματα και η εσωτερική αιμορραγία τον οδήγησαν σε βαθύ κώμα, από το οποίο δεν συνήλθε ποτέ.
Μεταφέρθηκε σε Ιατρικό Κέντρο στο Ριάντ, όπου νοσηλεύτηκε τα επόμενα 19 χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα, ο πατέρας του στάθηκε στο πλευρό του αδιάκοπα, κρατώντας τον στη ζωή με μηχανική υποστήριξη και μετατρέποντας το δωμάτιο του νοσοκομείου σε έναν διαρκή χώρο προσευχής, προσμονής και ελπίδας.
Ο πρίγκιπας Χάλεντ συχνά μοιραζόταν βίντεο και φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου απεικονίζονταν οι μικρές, ανεπαίσθητες κινήσεις του γιου του – ένα τρεμόπαιγμα των δαχτύλων ή το σήκωμα ενός χεριού – ενδείξεις που γίνονταν δεκτές με δέος από τους χιλιάδες ακολούθους του. Σε γιορτές όπως το Ραμαζάνι, το Έιντ ή την Εθνική Ημέρα της Σαουδικής Αραβίας, το δωμάτιο στολίζονταν σαν να ήταν παρών ο ίδιος ο πρίγκιπας στην καθημερινότητα.
Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, η ιστορία του «κοιμισμένου πρίγκιπα» μετατράπηκε σε σύμβολο πίστης και αφοσίωσης. Πολυάριθμοι επισκέπτες – μέλη της βασιλικής οικογένειας, απλοί πολίτες, ακόμα και ξένοι ηγέτες – επισκέπτονταν το δωμάτιο του και προσεύχονταν δίπλα στον πρίγκιπα Χάλεντ και τα άλλα παιδιά του.
Ο Αλ Ουαλίντ δεν επανήλθε ποτέ σε πλήρη συνείδηση, όμως για τον πατέρα του παρέμεινε πάντα «ζωντανός», ένα παιδί που δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ. Ο θάνατός του σηματοδοτεί το τέλος μιας σιωπηλής μάχης που κράτησε σχεδόν είκοσι χρόνια και άφησε βαθύ αποτύπωμα όχι μόνο στην οικογένειά του, αλλά και σε μια ολόκληρη χώρα.
