Ανακαλύψτε την ζωή και το έργο του Ανδρέα Αγγελάκη, ενός κορυφαίου ποιητή της κουήρ γραφής στην Ελλάδα. Ο Ανδρέας Αγγελάκης (1940-1991) υπήρξε μία εμβληματική μορφή στην ελληνική λογοτεχνία, αναγνωρίσιμος κυρίως για τη συλλογή μικρών πεζών του, Τα αλησμόνητα σινεμά (1989). Ο φορέας της δουλειάς του αναδεικνύει έναν εξομολογητικό μονόλογο ενός ανώνυμου τριανταδυάχρονου χορευτή, ο οποίος επιδεικνύει την ψυχοσύνθεση ενός οροθετικού άντρα και την αδυσώπητη μάχη του ενάντια στην κοινωνική και ιατρική φοβία. Ο συγκεκριμένος μονόλογος δεν είναι απλώς μία ομολογία της ασθένειας, αλλά μία υπερήφανη δήλωση για τον γκέι τρόπο ζωής, που αποτυπώνει την εσωτερικευμένη ομοφοβία του υποκειμένου.
Ο Αγγελάκης κατάφερε να επηρεάσει την κουήρ λογοτεχνία στην Ελλάδα με την αυθεντικότητα και το πάθος του. Η φράση έζησε και πέθανε κάνοντας τη ζωή του εκφράζει την ουσία της καλλιτεχνικής του πορείας. Πρέπει να αναρωτηθούμε τι σημαίνει αυτή η δήλωση, ιδιαίτερα όταν εξετάσουμε την αιτία θανάτου του ποιητή.
Ο λόγος του Αγγελάκη λειτουργεί ως ένα λογοτεχνικό ντοκουμέντο της καταπίεσης που υπέστη η κοινότητα, ενώ η γραφή του συνδέεται με την απουσία και την αναπαράσταση του θανάτου. Καθώς χρησιμοποιεί τη λαϊκή κριτική και τις Καλιαρντές, το γκέι lifestyle του προσφέρει μία υπερήφανη περιοχή ομολογίας. Σημαντικά αποσπάσματα από την ομιλία του Γιώργου Σαμπατακάκη στο 1ο Διεπιστημονικό Συνέδριο του Εργαστηρίου Ιστορίας του Βιβλίου, φωτίζουν την επίδραση του Αγγελάκη στον καλλιτεχνικό και κοινωνικό διάλογο της εποχής του.
Ο ποιητής γεννήθηκε στον Πειραιά και, αφού σπούδασε ελληνική και αγγλική φιλολογία, εργάστηκε ως καθηγητής. Δημιούργησε σημαντικό λογοτεχνικό έργο και αν και απεβίωσε σε νεαρή ηλικία, η κληρονομιά του συνεχίζει να εμπνέει. Ο Ανδρέας Αγγελάκης άφησε πίσω του ένα πλούσιο έργο και μια μοναδική προσφορά στην κουήρ λογοτεχνία, καταδεικνύοντας την αντοχή και την περηφάνια της κοινότητας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
