Ανακαλύψτε την ποιητική ιδιοφυΐα του Αντώνη Φωστιέρη και την αναγνώριση της κοινής σοφίας στη δημιουργία του. Δεν αναφέρομαι στην τυπική συνάντηση που όλοι φοβούνται. Ούτε θα ήταν καινοτόμο να υπονομεύω την πρωτοτυπία, νομίζοντας ότι είμαι πρωτοπόρος. Μιλάω από συγκίνηση, από την αίσθηση του ανθρώπου που επιστρέφει στην πατρίδα, καθώς όλα γύρω του ανθίζουν οικειότητα και κλαίει. Στο χώρο αυτό, ο χρόνος έχει την δική του χάρη, με στιγμές που έρχονται από την παιδική ηλικία, όταν σκόνταψα λόγω της βιασύνης.
Στις σκέψεις που απασχολούν τον άνθρωπο, ένα μηδέν, πόσες φορές περπάτησε αργά, με σοβαρό βήμα, σε σκαλιά που έχουν γυαλίσει από τη χρήση στο φως του ίδιου αρχαίου ήλιου. Τα σκαλιά αυτά γυαλίζουν από την καθημερινή χρήση και γλιστράνε, κατευθυνόμενα συνήθως προς τις ευκολότερες σκέψεις. Αυτές οι σκέψεις είναι αναμενόμενες, καθώς το εύκολο είναι πάντα πιο προσιτό από το δύσκολο. Γιατί να μην επιλέξει κανείς την εύκολη οδό απέναντι στη δυσκολία;
Ο Αντώνης Φωστιέρης, γεννημένος στην Αθήνα το Μάιο του 1953, με καταγωγή από την Αμοργό, έχει αποδειχθεί μια σημαντική προσωπικότητα της ποιητικής γενιάς του ’70. Πρωτοεμφανίστηκε με το έργο του Το μεγάλο ταξίδι το 1971, και από τότε ακολούθησε μια συνεπή ποιητική κατεύθυνση που συνδυάζει έντονη εσωτερικότητα με φιλοσοφική διάσταση και εκφραστική διαύγεια. Έχει τιμηθεί με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη, που απονέμεται από την Ακαδημία Αθηνών. Τα ποιητικά του έργα έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί από ξένους εκδοτικούς οίκους.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
