Στο άρθρο αυτό εξετάζεται η σημασία της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η εκπαίδευση. Με αφορμή τη δημοσίευση του άρθρου μας για τον Γεώργιο Μιστριώτη, αναδεικνύονται οι σκέψεις και οι προβληματισμοί του Μάριου Πλωρίτη σχετικά με τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών. Η κεντρική του θέση αναφέρεται στο γεγονός ότι η διδασκαλία αυτή έχει επηρεαστεί από τον ψευτοκλασικισμό και τον λογιωτατισμό, οι οποίοι κυριάρχησαν στην εκπαίδευση μας εδώ και δύο αιώνες. Όπως διαπιστώνει, η αποστήθιση και η άψυχη διδασκαλία του αρχαίου λόγου οδηγεί τους μαθητές σε μια απώλεια της αίσθησης της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι οι μαθητές συχνά καταλήγουν να σιχαίνονται τόσο την αρχαία γλώσσα όσο και τη ζωντανή γλώσσα τους, αδυνατώντας να συνειδητοποιήσουν τη σύνδεση ανάμεσα στους δύο κόσμους. Σύμφωνα με τον Πλωρίτη, το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει παραμελήσει τις μεγάλες λαϊκές μάζες και έχει καταστήσει την παιδεία ολιγαρχική, γεγονός που πλήττει την αληθινή γνώση και την κατανόηση της γλώσσας μας.
Η αξία της ελληνικής γλώσσας είναι αδιαμφισβήτητη και η συνεχής σύνδεσή της από την αρχαιότητα έως σήμερα αποδεικνύει την πνευματική συνέχεια του ελληνικού έθνους. Παρόλο που οι μεταφράσεις μπορεί να προσφέρουν μια γεύση των αρχαίων κειμένων, η πλήρης κατανόηση απαιτεί την επαφή με το πρωτότυπο, καθώς μόνο έτσι μπορεί κανείς να εκτιμήσει την καλλιτεχνική και γλωσσική του αξία.
Η αναγνώριση της σημασίας του ευ λέγειν, όπως επισήμανε ο Πλάτων, καθιστά σαφές ότι η γλώσσα δεν είναι απλά ένα εργαλείο επικοινωνίας, αλλά και ένα μέσο πνευματικής ανάπτυξης και καλλιέργειας της σκέψης.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
