Ο Ντάνι Μπόιλ αναλογίζεται την επιτυχία του Slumdog Millionaire και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παραγωγή σήμερα. Μπορεί να μας προκαλεί νοσταλγία η φράση «I fly like paper, get high like planes. If you catch me at the border, I got visas in my name», αλλά για τον Ντάνι Μπόιλ, το Slumdog Millionaire, του οποίου το soundtrack περιλαμβάνει αυτούς τους στίχους (M.I.A – Paper Planes), δεν θα μπορούσε να γυριστεί σήμερα. Στη συνέντευξή του στον Guardian, η οποία δημοσιεύθηκε την Παρασκευή 20 Ιουνίου, ο σκηνοθέτης κάνει έναν απολογισμό της καριέρας του και της πιο πολυσυζητημένης ταινίας του.
Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτή την ταινία σήμερα, δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπόιλ. Είναι ώρα να αναλογιστούμε το πολιτισμικό φορτίο που κουβαλάμε και το αποτύπωμα που έχουμε αφήσει στον κόσμο, πρόσθεσε. Όταν ρωτήθηκε αν η παραγωγή ισοδυναμεί με κάποια μορφή αποικιοκρατίας, ο Μπόιλ απάντησε αρνητικά, προσθέτοντας: «Εκείνη την εποχή φαινόταν ριζοσπαστικό. Είχαμε αποφασίσει ότι μόνο λίγοι από εμάς θα πηγαίναμε στη Βομβάη. Θα δουλεύαμε με ένα μεγάλο ινδικό συνεργείο και θα προσπαθούσαμε να κάνουμε μια ταινία μέσα στην κουλτούρα της χώρας. Αλλά εξακολουθείς να είσαι ξένος. Παραμένει μια ελαττωματική μέθοδος, ένα είδος πολιτισμικής οικειοποίησης που μπορεί κάποιες φορές να επιτρέπεται, αλλά άλλες όχι.»
Δεν θα σκεφτόσουν καν να κάνεις κάτι τέτοιο σήμερα, τόνισε ο σκηνοθέτης. Δεν θα χρηματοδοτούνταν καν. Ακόμα κι αν ήμουν εγώ ο σκηνοθέτης, θα έψαχνα για έναν νέο Ινδό κινηματογραφιστή να την αναλάβει. Το Slumdog Millionaire υπήρξε τεράστια εμπορική επιτυχία όταν κυκλοφόρησε, αποσπώντας 10 υποψηφιότητες για Όσκαρ το 2009 και κερδίζοντας τελικά οκτώ, ανάμεσά τους και τα βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
