Αναδρομή στον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο Α’, ηγετική μορφή της Ορθοδοξίας με πλούσια παρακαταθήκη. Μάιος 1987. Σε μια ερημική τοποθεσία της Νιτρίας, γνωστής για την ιστορία της στον μοναχισμό, σταματά η πομπή των οχημάτων που μεταφέρει τον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο, ο οποίος ξεκίνησε την Ιερά Πορεία Αγάπης, Ειρήνης και Ενότητας. Ο Πατριάρχης, με απλότητα και καλοσύνη, ζητά να φωτογραφηθεί, δείχνοντας την αμεσότητά του. Απελευθερώνεται από την πίεση της πορείας, εκφράζοντας την αγάπη του για τη ζωή και τους ανθρώπους γύρω του.
Χαράζω τούτες τις γραμμές με ξεχωριστή συγκίνηση. Η προσωπική μου γνωριμία με τον Πατριάρχη Δημήτριο Α’ υπήρξε μια εμπειρία βαθιάς αναγνώρισης και εντύπωσης, καθώς τον είχα παρακολουθήσει σε στιγμές της καθημερινότητας. Το πρώτο άρθρο που έγραψα για την Ιστορία Εικονογραφημένη το 1972, αφορούσε τον Πατριάρχη Αθηναγόρα και την κληρονομιά του, αν και ο Δημήτριος Α’ είχε ήδη αναδειχθεί ως ηγετική προσωπικότητα της Ορθοδοξίας.
Στις 15 Φεβρουαρίου 1972, αναδεικνύεται Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου, θέση από την οποία δεν παρέμεινε πολύ, καθώς, λίγους μήνες αργότερα, θα έπαιρνε τη θέση του Οικουμενικού Πατριάρχη. Η ανάληψη των καθηκόντων του ήρθε με πολλούς ενδοιασμούς, καταδεικνύοντας την ταπεινότητα του χαρακτήρα του. Αντί να αποδεχθεί την τιμή με υπερηφάνεια, αναγνώρισε την ανάγκη για ηγεσία με θυσία και αυτοθυσία.
Έτσι, ο Πατριάρχης Δημήτριος διατήρησε την ταπεινότητα και την ακεραιότητά του σε όλη την διάρκεια της πατριαρχίας του, ένα χαρακτηριστικό που τον καθόρισε. Η μορφή του αντιπροσώπευε τη χαρμολύπη της Ορθοδοξίας, αποτυπώνοντας την αγωνία και τις προσευχές της ομογένειας.
Ενθυμούμαι την επίσκεψή του το 1987 στον Ναό του Αγίου Σάββα στην Αλεξάνδρεια, όπου το χρώμα των ελληνικών σημαιών του προκάλεσε την αναπάντεχη ατάκα του προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο: Πού να τα χαρούμε εμείς αυτά;.
Ο Πατριάρχης Δημήτριος υπήρξε αναγνωρίσιμος πνευματικός ηγέτης, ο οποίος δεν έχασε ποτέ την αίσθηση της ταπεινότητας, προσηλωμένος στη συνέχιση της μακραίωνης παράδοσης της Εκκλησίας.
*Αποσπάσματα από κείμενο του διακεκριμένου συγγραφέα και δημοσιογράφου Ιωάννη Χατζηφώτη (1944-2006), δημοσιευμένο στην Εκκλησία την 1η Νοεμβρίου 1991, έναν μήνα μετά την εκδημία του Οικουμενικού Πατριάρχη Δημητρίου Α’. Ο Χατζηφώτης ήταν διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου. Ο Δημήτριος Α’ γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1914 και σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης.*
Πηγή περιεχομένου: in.gr
