Η χθεσινή επίσκεψη της Ευρωπαίας Εισαγγελέως Λάουρα Κοβέσι στην Ελλάδα λειτούργησε ως ένας καθρέφτης στον οποίο η κυβέρνηση φαίνεται να ενοχλείται από τη δική της αντανάκλαση.
Το Μέγαρο Μαξίμου έσπευσε να παρουσιάσει τις συναντήσεις της ευρωπαίας αξιωματούχου με υπουργούς ως μια «εποικοδομητική συνάντηση», αποσιωπώντας ότι η παρουσία της Κοβέσι δεν ήταν… εθιμοτυπική αλλά αποτέλεσμα διαρκών ελέγχων της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για σειρά υποθέσεων.
Η προσπάθεια να υποβαθμιστεί η συγκεκριμένη επίσκεψη σε ένα «τεχνικό ραντεβού» και να παρουσιαστεί ως επιβεβαίωση της «υποδειγματικής» συνεργασίας με τις ελληνικές αρχές είναι μάλλον αμήχανη και αρκετά άκομψη. Γιατί η αλήθεια είναι πως η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία δεν κάνει… τουρισμό. Δεν πραγματοποιεί χιλιάδες ελέγχους σε 24 χώρες για… να βγάλει φωτογραφίες με δυο-τρεις υπουργούς. Ο λόγος που βρίσκεται στην Ελλάδα είναι ακριβώς επειδή υπάρχουν καταγγελίες, ερωτήματα και σοβαρές σκιές σε κρίσιμες υποθέσεις, όπως αυτή του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Το Μέγαρο Μαξίμου διαστρεβλώνει τις δηλώσεις Κοβέσι
Διαβάζοντας κανείς τις διαρροές του Μεγάρου Μαξίμου αντιλαμβάνεται ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να διαστρέψει τα λόγια της Κοβέσι, «μεταφράζοντας» τα λεγόμενα της ως «πιστοποιητικά αθωότητας». Όμως η ίδια η Λάουρα Κοβέσι υπενθύμισε – με νόημα – ότι η διαφθορά μπορεί να μην είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αλλά είναι παρούσα. Κι ότι μια καταγγελία μπορεί να αποτελέσει αφετηρία σοβαρών ερευνών. Όταν, δε, τονίζει το μέγεθος του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, επιβεβαιώνει ότι η υπόθεση είναι ανοιχτή και όχι «κατασκευασμένη», όπως ισχυρίζονται υπουργοί.
Η τραγωδία των Τεμπών
Η πιο κραυγαλέα διαστρέβλωση, ωστόσο, αφορά την υπόθεση των Τεμπών. Η κυβέρνηση επιχαίρει επειδή «δεν άνοιξε ο φάκελος», παραγνωρίζοντας (σκόπιμα;) ότι η Κοβέσι αναφέρθηκε σε φήμες για λαθρεμπόριο. Αυτό δεν αποτελεί απαλλαγή. Αντίθετα είναι μια σαφής ένδειξη ότι αν υπάρξουν στοιχεία και δεδομένα, η υπόθεση μπορεί να τεθεί υπό ευρωπαϊκή διερεύνηση. Κοινώς, δεν τελείωσε τίποτα.
Περί του άρθρου 86
Όσο για το αφήγημα περί αλλαγής του άρθρου 86, δηλαδή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ας είμαστε σοβαροί. Η Νέα Δημοκρατία είχε την πλειοψηφία να το περάσει στην τελευταία συνταγματική αναθεώρηση. Δεν το έκανε. Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε προτείνει μια ασαφή, ημιτελή εκδοχή της αναθεώρησης, η οποία απέκλειε τον πλήρη διαχωρισμό ποινικών και πολιτικών ευθυνών. Το να χαιρετίζεται τώρα ως «πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού» αυτό που θα μπορούσε να είχε ήδη γίνει, είναι τουλάχιστον υποκριτικό.
Συνοψίζοντας, η Νέα Δημοκρατία ήλπιζε ότι η Λάουρα Κοβέσι θα αποτελούσε άλλοθι για την ίδια. Τελικά, η παρουσία της ενίσχυσε την ανάγκη να πέσει περισσότερο θεσμικό φως σε υποθέσεις που η κυβέρνηση θα ήθελε να ξεχαστούν. Και όσο κι αν το Μέγαρο Μαξίμου προσπαθεί να καμουφλάρει την αμηχανία του με θριαμβολογίες, η αλήθεια παραμένει μπροστά μας, όχι πίσω μας.
