Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί να εμφανιστεί ως κυρίαρχος παίκτης, επιδιώκοντας όχι απλώς τη διαχείριση κρίσεων, αλλά την ανάληψη στρατηγικών ρίσκων.
Με φόντο το ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον, όπου η Τουρκία προσπαθεί να αναβαθμιστεί γεωπολιτικά στα… μάτια της Δύσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί να επανατοποθετήσει την ελληνική κυβέρνηση στην σκακιέρα της εξωτερικής πολιτικής. Εφαρμόζοντας μια πιο άκαμπτη στάση, η Αθήνα στέλνει πλέον σαφές μήνυμα ότι δεν πρόκειται να κάνει ούτε… χιλιοστό πίσω σε ό,τι αφορά την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων ούτε και να υποκύψει σε παραλυτικές λογικές «αδράνειας» που υιοθετήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός σκληραίνει τη στάση του απέναντι στον Ταγίπ Ερντογάν, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Κώστα Καραμανλή.
Τις προθέσεις του τις έδειξε στη συνέντευξη στον ΣΚΑΪ όπου ήταν κατηγορηματικός: «Ζητήματα κυριαρχίας η Ελλάδα δεν συζητά με την Τουρκία. Δεν θα αποδεχτεί ποτέ καμία θεωρία ‘γκρίζων ζωνών’». Με την τοποθέτηση αυτή δεν περιορίστηκε απλώς σε μια διπλωματική θέση, αλλά άνοιξε μια βαθιά συζήτηση πολιτικού επαναπροσδιορισμού στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Η αποκήρυξη του «δόγματος της ακινησίας» λειτουργεί ως έμμεση αποστασιοποίηση από τις στρατηγικές χαμηλών τόνων των κυβερνήσεων Καραμανλή και Σαμαρά, οι οποίες, παρότι δεν παρέκκλιναν από την εθνική γραμμή σε κομβικά ζητήματα, απέφυγαν την ενεργή προβολή ισχύος, ειδικά στο ζήτημα της ΑΟΖ και των χωρικών υδάτων.
Η διαφοροποίηση Μητσοτάκη
Η προσέγγιση Μητσοτάκη διαφοροποιείται ουσιαστικά. Από την αδειοδότηση ενεργειακών οικοπέδων νότια της Κρήτης, έως την ίδρυση θαλάσσιων πάρκων σε κρίσιμες περιοχές όπως η Κίναρος και η Λέβιθα, περιοχές που η Τουρκία έχει εντάξει στις αποκαλούμενες «γκρίζες ζώνες», η Αθήνα επιδιώκει να «μαρκάρει» εμπράκτως τα όρια της εθνικής κυριαρχίας και δικαιοδοσίας, στο πλαίσιο του Δικαίου της Θάλασσας. Η νέα στρατηγική δεν συνιστά επιθετική αναδίπλωση, αλλά μια υπολογισμένη ενεργοποίηση των εθνικών αντανακλαστικών μέσων ήπιας ισχύος, που συμπεριλαμβάνει ενεργειακές συμφωνίες, περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες και διεθνοποίηση των εθνικών θέσεων.
Προχωρούν οι έρευνες για την πόντιση καλωδίου Κύπρου-Κρήτης
Ενδεικτικό είναι ότι οι έρευνες για την πόντιση του ηλεκτρικού καλωδίου Κύπρου-Κρήτης προχωρούν, παρά τις ενστάσεις της Άγκυρας και τη ρητορική περί έκδοσης NAVTEX από την Αττάλεια. Η κυβέρνηση απορρίπτει κάθε έμμεση αναγνώριση τουρκικής δικαιοδοσίας στην περιοχή, προβάλλοντας το έργο ως ευρωπαϊκής σημασίας.
Η απάντηση στην Λιβύη
Στο μέτωπο της Λιβύης, η Αθήνα απαντά στη μονομερή κατάθεση συντεταγμένων από την Τρίπολη, που εδράζεται στο άκυρο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο του 2019, με την επίδοση ρηματικής διακοίνωσης στον ΟΗΕ. Σκοπός είναι να αποδομηθούν νομικά και πολιτικά οι θέσεις της Τρίπολης, αλλά και να δημιουργηθεί διπλωματική βάση για ενδεχόμενη παραπομπή της διαφοράς στη Χάγη. Παράλληλα, η Ελλάδα ενισχύει τη συνεργασία με την Αίγυπτο, ως ανάχωμα στις αποσταθεροποιητικές κινήσεις που υποκινούνται από την Άγκυρα.
Είναι, λοιπόν, προφανές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί να εμφανιστεί ως κυρίαρχος παίκτης, επιδιώκοντας όχι απλώς τη διαχείριση κρίσεων, αλλά την ανάληψη στρατηγικών ρίσκων. Η επιμονή του στη γραμμή της «ήρεμης, αλλά ενεργής ισχύος» συγκροτεί και το νέο αφήγημα για τη Νέα Δημοκρατία της νέας εποχής: μια κυβέρνηση που δεν αρκείται στη διπλωματία κατευνασμού, αλλά ασκεί πολιτική με πυξίδα τα εθνικά συμφέροντα και το διεθνές δίκαιο, σε απόλυτη συνάρτηση με τις απαιτήσεις του 21ου αιώνα.
