Ανασκόπηση της επιβολής δικτατορίας από τον Ιωάννη Μεταξά και οι επιπτώσεις στην πολιτική ζωή της Ελλάδας. Στις 4 Αυγούστου 1936, ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς, επικαλούμενος τον κίνδυνο μιας γενικής απεργίας, η οποία θα μπορούσε να μετατραπεί σε στασιαστική εκδήλωση με στόχο την ανατροπή του νομίμου πολιτικού καθεστώτος της χώρας, προχώρησε στην επιβολή δικτατορίας. Άμεσα ο Τύπος τέθηκε υπό τον έλεγχο του μεταξικού καθεστώτος.
Ανακοίνωση του λογοκριμένου ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ στις 6 Αυγούστου 1936, επισημαίνει τα γεγονότα που προηγήθηκαν της επιβολής αυτής, με την κυβέρνηση να καταθέτει σχέδια και διατάγματα για την αποκατάσταση της εννόμου τάξεως. Στο υπουργικό συμβούλιο, οι πληροφορίες από τις αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές έδειξαν την αναγκαιότητα λήψης ριζικών μέτρων για την αποτροπή κάθε διατάραξης.
Ο Μεταξάς, εν μέσω πολιτικής αστάθειας και αδυναμίας συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων, επέβαλε τη δικτατορία, επωφελούμενος της νομιμότητάς του. Η υπερψήφιση του σχεδίου του από τη Βουλή και η παροχή εξουσιοδότησης για την έκδοση νομοθετικών διαταγμάτων κατέστησαν δυνατή την επιβολή της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936.
Η δικτατορία αυτή τερματίστηκε με τον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά στις 29 Ιανουαρίου 1941, κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Ο Τύπος παρέμεινε υπό λογοκρισία μέχρι την Απελευθέρωση το 1944, ενώ οι δύο εφημερίδες του Δημήτριου Λαμπράκη επανεκδόθηκαν το 1945, επισημαίνοντας την επιρροή της δικτατορίας στην πολιτική εξέλιξη της χώρας. «Η λαμπρότερη μάχη που έδωσε ο ελληνικός λαός υπέρ της εθνικής του ελευθερίας δεν μπορεί να συνδεθεί με την πηγή του καθεστώτος που είχε δηλητηριάσει τις πολιτικές του ελευθερίες».
Πηγή περιεχομένου: in.gr
