Αναγκαία η μεταρρύθμιση στη διαδικασία προστασίας των κακοποιημένων παιδιών στην Ελλάδα. Η περίπτωση της 12χρονης από τον Κολωνό, η οποία κακοποιήθηκε επανειλημμένα, καθώς και οι μαρτυρίες άλλων παιδιών της ΜΚΟ Κιβωτός του Κόσμου, είναι μόνο δύο από τις υποθέσεις που έχουν σοκάρει την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Τα παιδιά αυτά καλούνται μετά την αποκάλυψη των εγκλημάτων να καταθέσουν τι έζησαν, αναγκάζοντάς τα να επαναβιώσουν τον εφιάλτη. Το γεγονός ότι το παιδί μπορεί να χρειαστεί να καταθέσει πολλές φορές σε ανακριτικά γραφεία και να μιλήσει σε δεκάδες επαγγελματίες, ενώ περιμένει χρόνια για την εκδίκαση της υπόθεσής του, καθιστά την όλη διαδικασία εξαιρετικά επώδυνη.
Στις αίθουσες αυτές, τα παιδιά δίνουν καταθέσεις σε αφιλόξενες συνθήκες, συχνά σε επαγγελματίες που δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις. Τα παιδιά συνήθως δεν θεωρούνται αξιόπιστοι μάρτυρες, κάτι που εντείνει την πίεση και την απογοήτευση τους. Σύμφωνα με την Όλγα Θεμελή, Καθηγήτρια Εγκληματολογικής Ψυχολογίας, η σωστή διαχείριση της κατάθεσης των παιδιών είναι καθοριστική για την αποδοχή της μαρτυρίας τους.
Η συζήτηση γύρω από την κακοποίηση των ανηλίκων είναι κρίσιμη, καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία. Διεθνείς έρευνες δείχνουν ότι μόλις 2 με 8 στα 100 παιδιά μιλούν για την κακοποίησή τους, και αυτό συνήθως χρόνια αργότερα. Ο φόβος για τις συνέπειες και η ενοχή που νιώθουν τα παιδιά συχνά τους οδηγούν στη σιωπή.
Η ανάγκη για τη δημιουργία ενός συστήματος προστασίας και υποστήριξης των κακοποιημένων παιδιών είναι επιτακτική, καθώς οι υπάρχουσες δομές στη χώρα δεν καλύπτουν τις ανάγκες τους. Τα κακοποιημένα παιδιά συχνά καταλήγουν σε νοσοκομεία, όπου δεν υπάρχει καμία διασφάλιση της ασφάλειάς τους. Η εκπαίδευση των επαγγελματιών που εμπλέκονται στη διαδικασία κατάθεσης είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση ότι τα παιδιά θα καταθέτουν σε φιλικούς και ειδικά διαμορφωμένους χώρους.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
