«Υπάρχει κανένας από την κυβέρνηση που εύχεται το παιδί του να πέσει στην φάκα αυτού του νομοσχεδίου και να αναγκαστεί να δουλεύει 13 ώρες την ημέρα;»
Η ομιλία της Κυριακής Μάλαμα στη Βουλή για το νομοσχέδιο “Δίκαιη Εργασία για Όλους”.
Η συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο “Δίκαιη Εργασία για Όλους” αποκάλυψε ξανά τη βαθιά ιδεολογική σύγκρουση γύρω από το δικαίωμα του ανθρώπου στον χρόνο, στην αξιοπρέπεια και στην ισορροπία ζωής.
Η βουλευτής Χαλκιδικής Κυριακή Μάλαμα άσκησε σφοδρή κριτική στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, καταγγέλλοντας ότι νομιμοποιεί τον εργασιακό μεσαίωνα και επιχειρεί να «ντύσει με φιλελεύθερα λόγια» τον εξαναγκασμό της υπερεργασίας.
«Ο Μαρίνος Αντύπας δολοφονήθηκε γιατί αμφισβήτησε το 13ωρο της εποχής του»
Η Μάλαμα ξεκίνησε την ομιλία της με μια αναδρομή στην ιστορία του εργατικού κινήματος, υπενθυμίζοντας πως η μάχη για τον περιορισμό του εργάσιμου χρόνου ήταν μια από τις πιο αιματηρές και καθοριστικές κατακτήσεις των τελευταίων δύο αιώνων.
«Ο Μαρίνος Αντύπας δεν ήταν κολίγος. Ήταν διαχειριστής ενός τσιφλικιού στη Θεσσαλία.
Τον δολοφόνησαν γιατί έσπασε τον κανόνα της εποχής για δουλειά “ήλιο με ήλιο”,
όπως ακριβώς το 13ωρο που θέλετε να εφαρμόσετε εσείς.»
Ο συμβολισμός ήταν σαφής: η ιστορία επαναλαμβάνεται, και αυτή τη φορά η οπισθοδρόμηση δεν έρχεται από φεουδάρχες, αλλά από υπουργικά γραφεία.
Από τον Πωλ Λαφάργκ ως τον Χένρι Φορντ: τρεις αιώνες προόδου που ακυρώνονται
Η ομιλία της Μάλαμα συνέχισε με μια σειρά αναφορών που συνδέουν τις θεωρητικές και κοινωνικές ρίζες της εργασιακής νομοθεσίας:
«Ο Πωλ Λαφάργκ έγραψε το “Δικαίωμα στην Τεμπελιά”.
Μιλούσε για έναν κόσμο όπου ο άνθρωπος θα έχει δικαίωμα στην προσωπική και συλλογική ολοκλήρωση.
Αντίθετα, εσείς φέρνετε ένα νομοσχέδιο σκοταδισμού.»
Η βουλευτής υπενθύμισε ότι ακόμα και ο Χένρι Φορντ, σύμβολο του καπιταλισμού, είχε καταλάβει πως η οριοθέτηση του εργάσιμου χρόνου αυξάνει την παραγωγικότητα, ενώ η υπερεργασία τη μειώνει.
«Η κυβέρνηση επιλέγει να επιστρέψει στις εποχές του παρασιτικού κεφαλαίου.
Ενός κεφαλαίου κρατικοδίαιτου και αντικοινωνικού,
που πλουτίζει όχι από την καινοτομία, αλλά από την απομύζηση της υπερεργασίας.»
«Το 13ωρο δεν είναι μεταρρύθμιση — είναι επίθεση στην ανθρώπινη φύση»
Η Μάλαμα κατηγόρησε ευθέως την κυβέρνηση ότι ενεργεί προς όφελος μεγάλων πολυεθνικών, φέρνοντας ως παράδειγμα την περίπτωση της Ελληνικός Χρυσός, που ζητούσε 12ωρα χωρίς αργίες για τους εργαζόμενους στις Σκουριές:
«Η κυβέρνηση επαναφέρει, ουσιαστικά, το αίτημα των εργοδοτών για “ευελιξία” στην εξάντληση.
Δεν είναι τυχαίο — είναι πολιτική επιλογή.»
Με κοφτό λόγο, σημείωσε ότι το νομοσχέδιο συνιστά ευθεία επίθεση στην ανθρώπινη φύση και τις κοινωνικές κατακτήσεις δύο αιώνων.
Ο περιορισμός του χρόνου εργασίας, είπε, είναι δείγμα εξέλιξης και ισχύος μιας οικονομίας, όχι “παρωχημένο αίτημα”.
«Ποιος εύχεται το παιδί του να δουλεύει 13 ώρες την ημέρα;»
Σε μια από τις πιο αιχμηρές στιγμές της ομιλίας της, η Μάλαμα απευθύνθηκε ευθέως στους βουλευτές όλων των κομμάτων:
«Υπάρχει κανένας εδώ μέσα που εύχεται το παιδί του να πέσει στη φάκα αυτού του νομοσχεδίου;
Να δουλεύει 13 ώρες την ημέρα;
Αν ναι, τότε έχουμε πάψει να μιλάμε για πολιτική — μιλάμε για απανθρωπιά.»
«Πέφτετε, και θέλετε να πάρετε μαζί σας και την κοινωνία»
Η ομιλία έκλεισε με μια πολιτικά φορτισμένη φράση – δήλωση πρόθεσης:
«Εκτός από τα σκάνδαλα και τη συγκάλυψη, τώρα επιδιώκετε την τελική επίθεση στην κοινωνία.
Ξέρετε ότι ο χρόνος σας τελειώνει.
Και γι’ αυτό θέλετε να πάρετε μαζί σας τον παραγωγικό κόσμο στον καιάδα.
Το δικό μας χρέος είναι να μην σας το επιτρέψουμε.»
