Σχολιάζοντας την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, συνεργάτες του Πρωθυπουργού υποστηρίζουν ότι στοχοποιεί τον Σερραίο πολιτικό και εξυπηρετεί καθαρά μόνο κομματικούς σκοπούς.
Παρακολουθώντας κανείς τις κινήσεις της κυβέρνησης στην υπόθεση των Τεμπών και την προανακριτική που ζητά το ΠΑΣΟΚ καταλήγει εύκολα στο συμπέρασμα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης απλώνει -για τους δικούς του λόγους-«δίχτυ προστασίας» στον πρώην υπουργό Κώστα Καραμανλή. Σύμφωνα με πληροφορίες, πλέον, είναι θέμα λίγων ημερών η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας να ανοίξει τα χαρτιά της να καταθέσει την δική της πρόταση επί των κατηγορητηρίων των υπόλοιπων κομμάτων.
Σχολιάζοντας την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, συνεργάτες του Πρωθυπουργού υποστηρίζουν ότι στοχοποιεί τον Σερραίο πολιτικό και εξυπηρετεί καθαρά μόνο κομματικούς σκοπούς. Συμπληρώνουν, επίσης, ότι εντάσσεται στην πολιτική εργαλειοποίηση μιας τόσο σοβαρής και τραγικής υπόθεσης προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κατηγορητήριο το οποίο δεν «πατάει» ούτε στην κοινή λογική, ούτε νομικά.
«Το ΠΑΣΟΚ, στην πρότασή του, αναφέρεται σε αδίκημα του άρθρου 291 του Ποινικού Κώδικα, που δεν έχει σχέση με τον πρώην υπουργό. Μιλάει για διατάραξη με δόλο της ασφάλειας των συγκοινωνιών (δηλαδή κάποιος να αφαιρέσει ή να καταστρέψει εξοπλισμό, να δημιουργήσει προβλήματα στο δίκτυο, να τοποθετήσει εμπόδια). Οι υφιστάμενοι στους οποίους αναφέρεται το ΠΑΣΟΚ κατηγορούνται διότι δεν ενημέρωσαν τον υπουργό. Πώς είναι δυνατόν να ισχύουν ταυτόχρονα και τα δύο; Δηλαδή, να κατηγορείται κάποιος υφιστάμενος επειδή δεν ενημέρωσε τον υπουργό και να κατηγορείται και ο υπουργός ο οποίος δεν ενημερώθηκε. Το ΠΑΣΟΚ αναιρεί τον ίδιο του τον εαυτό» αναφέρουν σχετικά.
Περί δόλου…
Τονίζουν, ακόμα, ότι ο ενδεχόμενος δόλος τον οποίο επικαλείται το ΠΑΣΟΚ δεν τεκμηριώνεται όπως απαιτεί η νομική επιστήμη, η θεωρία και η νομολογία. Και εξηγούν πως με τη λογική του ΠΑΣΟΚ για τον ενδεχόμενο δόλο, θα έπρεπε να έχει πάει κατηγορούμενος κάθε διατελέσας υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, για κάθε δυστύχημα στην Πατρών – Πύργου ή ο έχων την αρμοδιότητα να ολοκληρώσει το 112 πριν το Μάτι, που θα μπορούσε να γίνει μέσα σε λίγους μήνες και δεν έγινε.
Άλλη η πολιτική και άλλη η ποινική ευθύνη
Γι’ αυτό, όπως τονίζουν, πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός της πολιτικής από την ποινική ευθύνη. Η πολιτική ευθύνη, λένε, «αναγνωρίζεται, δεν την αμφισβητεί κανείς. Γι’ αυτό και είμαστε διατεθειμένοι να καταθέσουμε κι εμείς μια πρόταση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πιστεύουμε a priori πως ό,τι περιγράφεται στην πρόταση πρέπει να οδηγήσει σε καταδίκη».
Και συμπληρώνουν: «Αν το Δικαστικό Συμβούλιο, δηλαδή ο φυσικός δικαστής και όχι τα κόμματα που έχουν τα δικά τους κίνητρα, καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα, καμία Βουλή και κανένα κόμμα δεν δικαιούται να σταθεί εμπόδιο στη Δικαιοσύνη»
