Ανάλυση των προοδευτικών κομμάτων και των εσωκομματικών συγκρούσεων στην ελληνική πολιτική σκηνή. Πόσος λόγος έχει γίνει τον τελευταίο χρόνο γύρω από την ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων; Μέχρι στιγμής, το ΠΑΣΟΚ έχει επισημάνει με σαφήνεια ότι θα ακολουθήσει αυτόνομη πορεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του Σωκράτη Φάμελλου, έχει καταστήσει στο επίκεντρο της στρατηγικής του την αναζήτηση ενότητας μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων και έχει κάνει λόγο για το ενδεχόμενο ενός κοινού ψηφοδελτίου. Είναι γνωστό ότι η ΝΔ αντιμετωπίζει φθορά, ενώ η προοδευτική αντιπολίτευση δεν έχει καταφέρει να επωφεληθεί.
Όταν όμως η συζήτηση μεταφέρεται από τη θεωρία στην πραγματική πολιτική, οι αποστάσεις μεταξύ των κομμάτων φαίνεται να είναι αγεφύρωτες σε καυτά ζητήματα. Οι εσωκομματικές αντιθέσεις πολλές φορές επηρεάζουν τις επιλογές των κομμάτων. Στο ΠΑΣΟΚ, η πλειοψηφία προτιμά την αυτόνομη πορεία και στοχεύει στους ψηφοφόρους του κέντρου, ενώ ένα τμήμα της μειοψηφίας συνεχίζει να επιθυμεί συνεργασία με τα αριστερά κόμματα. Η πρόσφατη εσωκομματική αναταραχή προήλθε από τις δηλώσεις του Νίκου Ανδρουλάκη σχετικά με το μεταναστευτικό.
Η πολιτική αντιπαράθεση για το μεταναστευτικό ήρθε να αναδείξει και παλαιότερες διενέξεις, ενώ εντός του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν φωνές που βλέπουν θετικά τη συνεργασία με το αριστερό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, είναι εμφανής και η αντίθεση ενός σκληρού πυρήνα που απορρίπτει κάθε συνεργασία. Οι εσωκομματικές συγκρούσεις και οι προγραμματικές ασυμφωνίες συνεχίζουν να υπάρχουν, με διαφορετικές θέσεις σε κρίσιμα ζητήματα όπως το προσφυγικό, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, και τις εξορύξεις.
Μπορεί τα τρία κόμματα να συμφωνούν ότι πρέπει να φύγει ο Μητσοτάκης και να σχηματιστεί μια προοδευτική κυβέρνηση, ωστόσο, το κάθε κόμμα ερμηνεύει την έννοια της προοδευτικής κυβέρνησης με διαφορετικό τρόπο. Παρ’ όλα αυτά, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το «όχι» σε κάποιον δεν σημαίνει αυτομάτως και «ναι» σε κάποιον άλλον.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
