Ανάλυση της στροφής των ΗΠΑ προς μια ειρηνική λύση για την Ουκρανία και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν ΕΕ και Ζελένσκι. Η πρόσφατη συνάντηση μεταξύ των προεδρικών ηγετών των ΗΠΑ και της Ρωσίας, Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντίμιρ Πούτιν στην Αλάσκα, μπορεί να μην είχε την αίγλη μιας συμφωνίας-σταθμού, ωστόσο δεν ήταν εντελώς άκαρπη. Η παρουσία Αμερικανών στρατιωτών, που έστρωσαν το κόκκινο χαλί για τον Τραμπ, σηματοδοτεί τη σημασία της συνάντησης. Παρά την περιορισμένη διάρκεια της, οι δύο χώρες αποφάσισαν να δώσουν έναν θετικό απολογισμό της διαδικασίας.
Ένα κρίσιμο σημείο είναι ότι ο Τραμπ υπογράμμισε την ανάγκη για μια Συμφωνία Ειρήνης, που θα σταματήσει τον πόλεμο στη Ρωσία και την Ουκρανία, και όχι απλώς μια Συμφωνία Εκεχειρίας, που συχνά δεν έχει διάρκεια. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο επιλογές δημιουργεί μια σημαντική διαχωριστική γραμμή: η Συμφωνία Ειρήνης αναγνωρίζει τα τετελεσμένα του πολέμου, επιφέροντας εδαφικά κέρδη για τη Ρωσία και απώλειες για την Ουκρανία.
Στο πολιτικό επίπεδο, η Ρωσία φαίνεται να ευνοεί μια συνολική ειρηνική συμφωνία, ενώ η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ουκρανικής κυβέρνησης, η οποία απορρίπτει οποιαδήποτε συζήτηση περί παραχώρησης εδαφών, προτάσσει την προσέγγιση της παγωμένης σύγκρουσης.
Οι προκλήσεις για μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία είναι πολλές, καθώς περιλαμβάνουν εδαφικά ζητήματα και το πώς θα αντιμετωπιστούν οι ρίζες του προβλήματος, σύμφωνα με την ρωσική οπτική. Επιπλέον, οι διαδικασίες αυτές δεν είναι εύκολες και μπορεί να απαιτούν χρόνο και πολλές συναντήσεις για να ολοκληρωθούν, ιδίως καθώς οι ΗΠΑ φαίνονται αποφασισμένες να συνεχίσουν σε αυτή την κατεύθυνση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
