Ιστορίες για τον έρωτα ως πάθος αλλά και ως πένθος, ως φως και ως σκοτάδι, «αφηγούνται» σώματα επί σκηνής. Πρόκειται για το νέο χορογραφικό έργο της ομάδας Random Magnetic Moment με τίτλο «Σκηνή 2, Δωμάτιο 1», που παρουσιάζεται από τις 12 έως τις 15 Ιουνίου στο πλαίσιο του 11ου Φεστιβάλ Δάσους ΚΘΒΕ.
Η ομάδα από τη Θεσσαλονίκη, που έχει μια ενεργή παρουσία στην κοινότητα του χορού, στηρίζεται στον αυτοσχεδιασμό και στη σύνθεση χορογραφίας επί της σκηνής. Στη συγκεκριμένη παράσταση, χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη τον έρωτα, επιχειρώντας να σωματοποιήσει τόσο την πολυπλοκότητά του όσο και την απλότητά του, μέσα από την ερμηνευτική προσέγγιση εννέα ετερογενών χορευτών, χορευτριών και μουσικών. «Δουλεύουμε αρκετά πάνω στην αντίστιξη του έρωτα, που κάποιες φορές νοσεί με καταστάσεις όπως η εμμονή, ο ναρκισσισμός, η εξάρτηση, η θλίψη… Κι όλο αυτό θέλουμε να καταλήξει σε μια εξύμνηση, μια ωδή προς την έννοια του έρωτα», αναφέρει η Δέσποινα Καπουλίτσα, η οποία μαζί με την Ευαγγελία Βασδάρη δημιούργησαν το 2019 την ομάδα και σήμερα υπογράφουν τη χορογραφική έρευνα και δραματουργία της παράστασης, στην οποία συμμετέχουν και ως χορεύτριες.
«Ο έρωτας είναι μια έννοια και μια κινητήριος δύναμη. Οπότε, πέρα από το προφανές του έρωτα με άλλον άνθρωπο, υπάρχει και ο έρωτας ως κινητήριος δύναμη για τη ζωή. Για το πώς μέσα από αυτόν κατανοούμε την ύπαρξή μας στη σχέση μας με τον άλλον άνθρωπο. Ουσιαστικά είναι μια κατανόηση της ύπαρξης», προσθέτει και όπως αποκαλύπτει, το θέμα «έρωτας» βρίσκεται καθημερινά στην ημερήσια διάταξη των συζητήσεων τους, καθώς εκτός από συνάδελφοι είναι και φίλες για περισσότερες από δύο δεκαετίες.
Οι ίδιες με άλλους επτά χορευτές θα δώσουν τέσσερις παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, οι οποίες θα είναι όλες διαφορετικές καθώς βασίζονται στον αυτοσχεδιασμό και την άμεση σύνθεση. «Ανάλογα με τη θεματολογία που έχουμε κάθε φορά, δουλεύουμε στις πρόβες κάποια κινητικά εργαλεία και κινητικές χορογραφικές μεθόδους, όπου μέσα από τη διαδικασία του αυτοσχεδιασμού δημιουργούμε αυτές τις παραστάσεις. Δηλαδή δεν υπάρχουν μοτίβα που επαναλαμβάνουμε ή δείχνουμε στους χορευτές, γιατί μας ενδιαφέρει η σύνθεση μέσα από τα βιώματα του καθενός, από το πώς είναι σαν άνθρωπος και πώς όλη αυτή η δημιουργική διαδικασία εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του κοινού, επί τόπου», εξηγεί η κ. Καπουλίτσα. Το μόνο δίχτυ ασφαλείας, όπως επισημαίνει, είναι το χορογραφικό σκορ που έχουν κάνει, το οποίο σημαίνει ότι υπάρχουν κάποιοι σταθμοί -χρονικοί και στον χώρο- μέσα από τους οποίους περνάει η δομή που έχουν επιλέξει για να εκφράσουν το θέμα τους.
Η παράσταση θα δοθεί στις 12, 13, 14 και 15 Ιουνίου στις 21:00, στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του 11ου Φεστιβάλ Δάσους του ΚΘΒΕ.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
