Η Ιζαμπέλ Ιπέρ, η διάσημη ηθοποιός του παγκόσμιου σινεμά και θεάτρου, εκφράζει την πλήρη και προνομιούχα αισθητική που νιώθει για τους απαιτητικούς και πολυδιάστατους ρόλους που έχει υποδυθεί, καθώς και για τις συνεργασίες της με μεγάλους σκηνοθέτες. «Δεν γυρίζεις απαραίτητα ταινίες με αξιαγάπητους χαρακτήρες, αλλά το αντίθετο», σημειώνει, προσθέτοντας ότι ανέκαθεν προσπαθούσε οι γυναίκες που ενσάρκωνε να βρίσκονται στο προσκήνιο και στην πρώτη γραμμή. Η Γαλλίδα ηθοποιός βρέθηκε στην Ελλάδα για έκτη φορά, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου στο πλαίσιο του 66ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Σημείωσε ότι η τελευταία της επίσκεψη ήταν τον περασμένο Απρίλιο στην Αθήνα με την παράσταση «Bérénice» του Ρομέο Καστελούτσι. Στη Θεσσαλονίκη, συνοδεύεται από την κόρη της, Λολίτα Σαμά, με την οποία συμπρωταγωνιστούν στην ταινία «Copacabana».
«Στην Ελλάδα θα ξαναέρθω και θα δουλέψω και με Έλληνες σκηνοθέτες, έχω πολλά στο μυαλό μου», τόνισε η Ιζαμπέλ Ιπέρ. «Πάντα ψάχνω για το άγνωστο, κάθε φορά που ξεκινά να κάνω κάτι είναι σαν ένα άλμα στο άγνωστο», πρόσθεσε.
Η ηθοποιός αποκάλυψε ότι ο μόνος σκηνοθέτης με τον οποίο θα ήθελε να συνεργαστεί και δεν θα μπορούσε είναι ο Άλφρεντ Χίτσκοκ. «Θα ήθελα να παίξω στην ταινία Vertigo, στην πραγματικότητα σε όλες τις ταινίες. Δεν ξέρω αν θα ήμουν αρκετά ξανθιά γι’ αυτόν», ανέφερε.
«Είμαι πολύ πλήρης και προνομιούχα που έχω όλους αυτούς τους ρόλους και τις ταινίες και συνεργάζομαι με τόσο σπουδαίους σκηνοθέτες. Είναι ένα είδος πλούτου», είπε η ηθοποιός, πρωταγωνίστρια στην ταινία «Η πιο πλούσια γυναίκα του κόσμου» (The Richest Woman in the World) 2025 που θα κάνει ελληνική πρεμιέρα στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ εξέφρασε την αγάπη της για τις ταινίες που επιλέχθηκαν για το αφιέρωμα του Φεστιβάλ στο συνολικό έργο της, επισημαίνοντας ότι η επιλογή ήταν συνειδητή. «Σκέφτηκα ότι δημιουργούν μια ωραία επισκόπηση επειδή δεν είναι μόνο ταινίες που γυρίστηκαν στη Γαλλία, αλλά και στο εξωτερικό και με διαφορετικούς σκηνοθέτες», εξήγησε. «Έπρεπε να κάνω μια επιλογή, φυσικά, επειδή έχω κάνει πολλές άλλες ταινίες».
Αναφερόμενη στην ταινία «Η Πύλη της Δύσης» (Heaven’s Gate, 1980), που σκηνοθέτησε ο Μάικλ Τσιμίνο και ήταν το αγγλόφωνο ντεμπούτο της, η Ιζαμπέλ Ιπέρ τη χαρακτήρισε μια πραγματικά καταπληκτική εμπειρία. «Κάναμε γυρίσματα για επτά μήνες στη Μοντάνα», τόνισε, προσθέτοντας ότι η ταινία είναι διάσημη και για την αποτυχία της, όσο και για την επιτυχία που ήρθε με τα χρόνια. «Όταν η ταινία πρωτοκυκλοφόρησε, ήταν πραγματικά μια μεγάλη καταστροφή», επισήμανε.
«Είναι άπιστη με τους ρόλους, τους αφήνει πίσω», σημείωσε αναφερόμενη στην επιρροή που μπορεί να έχει μια αποτυχία στην προσωπική της ζωή. «Δεν κάνουμε ταινίες για να τις κλειδώνουμε σε ένα δωμάτιο. Κάνουμε ταινίες για να τις παρακολουθούν όσο το δυνατόν περισσότερο», είπε, προσθέτοντας ότι πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τις αντιδράσεις του κοινού. «Αλλά σε διανοητικό επίπεδο, όχι συναισθηματικά», σχολίασε.
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ τόνισε τη σημασία της παρουσίας των γυναικών πίσω και μπροστά από τις κάμερες στον σύγχρονο κινηματογράφο. «Προσπαθούσα πάντα να κάνω ταινίες με τις γυναίκες σε κεντρική θέση. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να μιλήσεις πραγματικά για έναν χαρακτήρα σε μια ταινία», υπογράμμισε.
Στο τέλος, εξέφρασε ότι αναζητά πάντα το άγνωστο και ότι «κάθε φορά που αρχίζω να κάνω κάτι είναι ένα άλμα προς το άγνωστο».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
