Ήθελα με έναν τρόπο να δώσω φωνή στο μικρό κορίτσι που υπήρξα εγώ, αλλά και στα άλλα παιδιά που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους βία χθες και σήμερα. Να δώσω φωνή σε αυτούς που αναζητούν, ψάχνουν την αξιοπρέπεια. Γιατί οι άνθρωποι που έχουμε υποστεί τέτοιου είδους βία νιώθουμε συχνά ότι δεν υπάρχουμε, δεν έχουμε θέση σε αυτό τον κόσμο, έχουμε υποστεί έναν σοβαρό τραυματισμό και δεν μπορούμε να βρούμε τη θέση μας. Άρα, το να μιλήσουμε ξεκάθαρα γι’ αυτό το γεγονός ή για κάτι με το οποίο μπορούμε να ταυτιστούμε και το οποίο μπορεί να είναι κοντά σε αυτό που ζήσαμε, είναι ένας τρόπος να υπάρχει αξιοπρέπεια.
Με ειλικρίνεια αφοπλιστική και με λόγο πυκνό, που μόνο κατά διαστήματα διακόπτεται από μικρές παύσεις στοχασμού, η Γαλλίδα συγγραφέας Νεζ Σινό μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το βιβλίο της Θλιβερός Τίγρης, ένα βιωμένο μυθιστόρημα, αφού είναι δεμένο με τη συστηματική κακοποίηση που υπέστη ως παιδί από τον πατριό της.
Ενήλικη πια, η Σινό μηνύει τον πατριό της το 2000, μαζί με τη μητέρα της, κι εκείνος καταδικάζεται σε εννέα χρόνια φυλάκισης. Χρόνια αργότερα, η 48χρονη σήμερα Γαλλίδα συγγραφέας επανέρχεται σε αυτό το ανεπούλωτο τραύμα, καταθέτοντας με μια σπαραχτική αφήγηση το τι και πώς συνέβη στον Θλιβερό Τίγρη (εκδ. «βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ», μετάφραση Λ. Τσιριμώκου), με τη ματιά όχι όμως του παιδικού της εαυτού, αλλά ενός ενήλικα.
Διαβάζοντας τον Θλιβερό Τίγρη γίνεται αντιληπτό πως το βιβλίο αυτό είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή αυτοβιογραφία ή καταγραφή μιας προσωπικής τραγωδίας.
Με τον Θλιβερό Τίγρη, η Σινό προσφέρει τη δική της μαρτυρία για να φωτίσει τις σκοτεινές γωνιές της κοινωνίας, εκεί όπου ο πόνος και η σιωπή κυριαρχούν, εκεί όπου οι άνθρωποι που έχουν υποστεί τέτοιες φρικαλεότητες νιώθουν ότι δεν έχουν θέση στον κόσμο αυτό. Ήθελα να δώσω φωνή στο μικρό κορίτσι που υπήρξα εγώ αλλά και στα άλλα παιδιά που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους βία, χθες και σήμερα.
Η ιστορία της είναι η ιστορία ενός ευρύτερου κόσμου, που συχνά σκεπάζει ένα πέπλο γεμάτο σιωπή και καταπίεση, αλλά και αντίστασης και επιβίωσης. Η γραφή της λειτουργεί ως μέσο κατανόησης, ως εργαλείο για να φωτίσει την αλήθεια και να διαλύσει την αχλή της σιωπής γύρω από τη σεξουαλική κακοποίηση.
Αυτό το βιβλίο, λοιπόν, είναι κάτι περισσότερο από μια προσωπική ιστορία. Είναι μια αναφορά στο κοινωνικό πεδίο, στην ανάγκη να μιλήσουμε ανοιχτά. Η συγγραφέας αποφεύγει τις απλοϊκές προσεγγίσεις του θέματος και μετατρέπει την προσωπική της ιστορία σε ένα έργο που αναγνωρίζει το συλλογικό βάρος και τους κοινούς αγώνες των ανθρώπων που πάσχουν από κακοποίηση.
Αυτό το έργο αποτελεί όχι μόνο ένα λογοτεχνικό επίτευγμα, αλλά και μια κοινωνική πρόκληση που αναδεικνύει την ανάγκη για αλλαγή στην αντιμετώπιση της κακοποίησης και του τραύματος στην κοινωνία μας.
Με την ελπίδα ότι με τον Θλιβερό Τίγρη θα συντελέσει στην αλλαγή αυτής της κοινωνικής συνείδησης, η Σινό δεν αφήνει το έργο της μόνο στην αφήγηση ενός ατόμου.
*Πηγή φωτογραφίας: Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης/Πάνος Λιάκος
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
