Ανάλυση του αυξανόμενου φαινομένου του ανταγωνιστικού απολυταρχισμού και της επίδρασής του στις σύγχρονες δημοκρατίες. Ποιο είναι το πολιτικό σύστημα που σταδιακά κερδίζει έδαφος και φαίνεται να κυριαρχεί διεθνώς, τουλάχιστον μέχρι στιγμής εκτός της κύριας Ευρώπης; Αυτό που παρατηρείται είναι ένας ανταγωνιστικός απολυταρχισμός, ένα καθεστώς διακυβέρνησης που, επιφανειακά, διατηρεί τα χαρακτηριστικά μιας δημοκρατικής λειτουργίας, όπως οι ελεύθερες εκλογές και τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης. Παρ’ όλα αυτά, το κράτος χρησιμοποιείται ως εργαλείο από τους κυβερνώντες για να προωθούν τους πολιτικούς τους στόχους. Χώρες όπως η Τουρκία, η Βενεζουέλα και η Ρωσία εκφράζουν αυτή την τάση, ενώ οι επικίνδυνες εξελίξεις είναι πλέον ορατές και σε χώρες της Ευρώπης, όπως η Πολωνία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Στη διάρκεια της πολιτικής του πορείας, ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν είχε περιγράψει το κράτος ως μέρος του προβλήματος, όμως σήμερα η ρεπουμπλικανική πολιτική ηγεσία προσπαθεί να καταλύσει την παραδοσιακή δημόσια γραφειοκρατία και να εργαλειοποιήσει το κράτος για την εκπλήρωση των σκοπών της. Οι καθηγητές Steven Levitsky και Lucan A. Way, στο έργο τους Competitive Authoritarianism: Hybrid Regimes after the Cold War, αποτυπώνουν την εμφάνιση τέτοιων καθεστώτων παγκοσμίως. Στο πρόσφατο άρθρο τους στο περιοδικό Foreign Affairs, αναλύουν την αυξανόμενη παρουσία αυτών των χαρακτηριστικών στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα. Η πολιτική εξουσία μπορεί να επιδράσει στην άσκηση κριτικής εναντίον της, χρησιμοποιώντας κυρώσεις σε παράγοντες της ιδιωτικής οικονομίας.
Εντούτοις, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ισχυρούς θεσμούς που διαφοροποιούν την πορεία τους από άλλες χώρες με παρόμοια χαρακτηριστικά. Το Κογκρέσο και η πανίσχυρη ιδιωτική οικονομία προσφέρουν ένα προστατευτικό δίχτυ, αλλά η ιστορική εμπειρία της Αμερικής με τον μακαρθισμό και τον αυταρχισμό του Τζιμ Κρόου καταδεικνύει την ανάγκη προσοχής, για να μην περιθωριοποιηθούν οι επικριτές των απολυταρχικών τάσεων της σημερινής κυβέρνησης.
Πηγή περιεχομένου: in.gr