Η Λιβύη αποτελεί κλειδί για την ελληνική εξωτερική πολιτική, καθώς οι εξελίξεις αναδύουν προκλήσεις και προοπτικές. Η Λιβύη έχει μετατραπεί σε έναν από τους πιο σημαντικούς πονοκεφάλους για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Η τουρκική επιρροή στη χώρα του Μουαμάρ Καντάφι έχει αυξηθεί κατακόρυφα, με τον Ταγίπ Ερντογάν να ελέγχει τόσο την κυβέρνηση της Τρίπολης όσο και τον πρώην σύμμαχό μας, Χαλίφα Χαφτάρ. Η τουρκική επέμβαση έχει οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές στην περιοχή, αποκόπτοντας την Ελλάδα από μια χώρα με στρατηγική θέση στον άξονα του Μαγκρέμπ, ενώ η πίεση στην Κρήτη αυξάνεται λόγω της ραγδαίας αύξησης των μεταναστευτικών ροών από το Τομπρούκ.
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, η ελληνική πλευρά καταβάλλει αγωνιώδεις προσπάθειες προκειμένου να αποκαταστήσει το χαμένο έδαφος στη Λιβύη. Στο πλαίσιο αυτό, επιδιώκει να επανασυνδέσει τις σχέσεις της με κυβερνήσεις και τοπικούς ηγέτες που ελέγχουν την πλούσια σε φυσικούς πόρους χώρα. Ωστόσο, οι προοπτικές φαίνεται να είναι δυσοίωνες, καθώς πολλοί διπλωμάτες εκτιμούν ότι η Λιβύη έχει ήδη επιλέξει πλευρά.
Ο Γιώργος Γεραπετρίτης, με την προσέγγισή του αυτή την εβδομάδα, προσπάθησε να ενισχύσει τις σχέσεις με τους Λίβυους μέσω της Ευρώπης. Όμως, οι διαπραγματεύσεις δείχνουν να είναι δύσκολες, καθώς οι Λίβυοι γνωρίζουν πώς να παζαρεύουν σκληρά. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Γεραπετρίτης ανέφερε ότι η Ελλάδα, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να αναλάβει ρόλο εκπροσώπησης των συμφερόντων της Λιβύης στο διεθνές σκηνικό.
Αν και η διάθεση φαίνεται θετική από τη μεριά των Λίβυων, η πρόσφατη κατάθεση νέου χάρτη στον ΟΗΕ από τη Λιβύη, ο οποίος επεκτείνει την υφαλοκρηπίδα της έως την Κρήτη, υπογραμμίζει την επιθετική στάση της Τουρκίας. Οι Λίβυοι χαρακτηρίζουν τις συμφωνίες της Ελλάδας με την Αίγυπτο και την Ιταλία ως παράνομες, διεκδικώντας επίσης την ακύρωση των ερευνών νότια και δυτικά της Κρήτης.
Η Αθήνα, μέσω διπλωματικών πηγών, υπογραμμίζει ότι αυτές οι ενέργειες είναι μονομερείς και ότι δεν αντικατοπτρίζουν πραγματικά συμφέροντα, αλλά αντίθετα αποτελούν ευσεβείς πόθους. Οι κινήσεις των Λίβυων εκλαμβάνονται ως ένδειξη ότι έχουν μετατραπεί σε υποχείριο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, που αποσκοπεί στη μετατροπή της Λιβύης σε δορυφόρο της Τουρκίας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
