Αναστοχασμός για τη σημασία της ελευθερίας και των θυσιών στην ελληνική ιστορία. Αναλογίζομαι, Δάσκαλε, τις ημέρες αυτές που αφιερώνουμε στην μνήμη του Όχι. Τι θα έλεγες στα παιδιά; Οι περιστάσεις επιβάλλουν ενθουσιώδη λόγια, αλλά είχες το θάρρος να τα εκφράσεις; Με ποια καρδιά θα τα παρουσίαζες και ποιο περιεχόμενο θα τους προσέδιδες; Θα ήταν σίγουρα πιο εύκολο να απευθυνθείς σε ενήλικες, οι οποίοι είναι ικανοί να κατανοήσουν τις πιο βαθιές σκέψεις σου και να αντέξουν την πικρία σου. Ωστόσο, πώς μπορείς να συνδεθείς με ένα παιδί; Το παιδί έχει απορίες και, δυστυχώς, πολλές αδιακρισίες.
Το πνεύμα της θυσίας ήταν το κύριο θέμα της ομιλίας σου, αναφερόμενος στο 1940 και στον αγώνα για την ελευθερία. Ο έφηβος, όμως, γνωρίζοντας το κόστος του Όχι για τη χώρα του, διακόπτει και ρωτά: «Πού με στέλνεις; Αν δεν γνώρισα πατέρα και αν ο συμμαθητής μου υποστηρίζεται από κάποιον με δεκανίκια, αυτό συμβαίνει γιατί δεκαοχτώ χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια του αγώνα, περάσαμε από τα Ιερά Παίδων Ελλήνων». Τα ερωτήματα που προκύπτουν από τα παιδιά είναι εύλογα, ειδικά όταν αναλογίζονται την αμοιβή της θυσίας που υπήρξε άνευ ανταλλαγμάτων.
Το παιδί αναρωτιέται: πού είναι οι προκοπές και ποια τα ανταλλάγματα της θυσίας; Στην πραγματικότητα, οι θυσίες των προγόνων μας φαίνεται να έχουν μείνει χωρίς ανταμοιβή. Ασφαλώς, το μάθημα της Ιστορίας δεν μας έχει διδάξει πως η χώρα μας έχει υποστεί τόσες καταστροφές μετά το Όχι και το έπος.
Η ελληνική πορεία δεν είναι πορεία κερδοσκόπου, αλλά πράξη προσφοράς και αυτοθυσίας. Η προσφορά είναι η απαίτηση της Ιστορίας, μια θυσία χωρίς ανταλλαγή. Η αξία της θυσίας δεν κρίνεται από τα αποτελέσματα, αλλά από τη διάθεση και το καθήκον. Η θυσία αναγνωρίζεται ως ένα θεμελιώδες αξίωμα για την ελληνική ψυχή.
Αυτές οι σκέψεις και οι προβληματισμοί διατύπωσε ο Παύλος Παλαιολόγος στη στήλη του, στο Βήμα, ανήμερα της εθνικής επετείου του Όχι, το 1958. Τόνιζε το πνεύμα και την αξία της θυσίας, θυμίζοντας τη σκληρή μοίρα της πατρίδας μας. Καθώς συνέχιζε την ανάλυσή του, υπενθύμιζε την έλλειψη αντιπαροχών και τα διαρκή προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός, θίγοντας, μεταξύ άλλων, και το ζήτημα της Κύπρου.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
