Σε μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Νέας Σμύρνης, ανάμεσα σε πολυκατοικίες και τον συνεχή θόρυβο της πόλης, υπάρχει ένας μικρός κήπος που μοιάζει σχεδόν με άλλη πραγματικότητα. Είναι ο προσωπικός χώρος του Θάνου Δριμάλα, ενός δημιουργού που εδώ και 25 χρόνια έχει αφιερωθεί στην ιδιαίτερη και απαιτητική τέχνη των μπονζάι. Μια τέχνη που, όπως λέει ο ίδιος, δεν αφορά απλώς τη διαμόρφωση ενός φυτού, αλλά μια βαθιά σχέση μεταξύ ανθρώπου, φύσης και χρόνου. Μέσα σε αυτόν τον κρυμμένο πράσινο θησαυρό φιλοξενούνται σήμερα περισσότερα από 130 μπονζάι – αρκετά από αυτά ηλικίας πολλών δεκαετιών. Δέντρα που μεταμορφώθηκαν μέσα από χρόνια φροντίδας και υπομονής σε μικρογραφίες τοπίων και ζωντανά γλυπτά. Ο Θάνος Δριμαλάς μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ δεν τα παρουσιάζει απλώς ως «διακοσμητικά φυτά» · επιμένει ότι καθένα έχει τον δικό του χαρακτήρα και τη δική του ιστορία, όπως μία πραγματική μινιατούρα ενός φυτού που λέγεται «υπομονή», η οποία χρειάστηκε πάρα πολλά χρόνια για να πάρει την σημερινή της μορφή.
Ένα αφιέρωμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ αναδεικνύει έναν κόσμο που κρύβεται κυριολεκτικά πίσω από μια πόρτα σε μια γειτονιά της Αθήνας. Έναν κόσμο όπου η φύση αποκτά ξανά τον χώρο και τον ρυθμό που χρειάζεται για να αναπνεύσει. Και έναν άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στο να της το προσφέρει.
– Εξαιρετική σπανιότητα
Πολλά από τα δέντρα που δείχνει ο Θάνος Δριμάλας στην κάμερα έχουν κορμούς εξαιρετικής σπανιότητας, συλλεγμένους από την ελληνική ύπαιθρο. Αυτά τα σημάδια του χρόνου δεν κρύβονται – γίνονται η βάση για συνθέσεις που ο ίδιος δημιουργεί, δίνοντας στα δέντρα νέα ζωή και νέα καλλιτεχνική υπόσταση.
– Πώς ξεκινήσατε τη δημιουργία των μπονζάι;
«Η ιδέα ξεκίνησε με κάποιες εξορμήσεις σε βουνά και δάση της Ελλάδας όπου έβλεπα την οργιώδη φύση, και διαπίστωσα ότι υπήρχαν φυτά που ήταν σαν δέντρα σε μικρογραφία. Αυτό ήταν η σπίθα να ξεκινήσω να κάνω όλα τα φυτά να φαίνονται σαν δέντρο αληθινό», λέει ο δημιουργός μπονζάι.
Η διαδικασία φροντίδας ενός μπονζάι είναι πολύπλοκη και μακροχρόνια: συρμάτωμα, κλάδεμα, διαμόρφωση κλαδιών, μεταφύτευση και παρακολούθηση ανάπτυξης. «Αν δεν μάθεις να περιμένεις, δεν μπορείς να κάνεις μπονζάι», σημειώνει ο ίδιος. «Δεν διαμορφώνεις απλώς ένα δέντρο. Συνομιλείς μαζί του, το παρατηρείς και το αφήνεις να σου δείξει ποια μορφή θέλει να πάρει».
– Τι είναι η τέχνη του Bonsai
Τεχνική καλλιέργειας δέντρων σε μικρή κλίμακα, με σεβασμό στην φυσική τους ανάπτυξη. Κύριες μέθοδοι: κλάδεμα, συρμάτωμα, διαμόρφωση κορμού και μεταφύτευση. Ένα ώριμο μπονζάι μπορεί να χρειάζεται δεκαετίες για να ολοκληρωθεί. Στόχος: η αναπαράσταση ενός ώριμου δέντρου σε φυσική κλίμακα.
Η τέχνη προέρχεται από την Κίνα (Penjing, 700 μ.Χ.) και εξελίχθηκε στην Ιαπωνία. Σήμερα αποτελεί παγκόσμια καλλιτεχνική πρακτική και φιλοσοφία ζωής.
Τι απαιτεί; Υπομονή, χρόνος, παρατήρηση, τεχνική γνώση και καθημερινή φροντίδα.
Παρουσιάζοντας τα μπονζάι στον κήπο του, καταγράφουμε τον σεβασμό και την τρυφερότητα με την οποία αγγίζει τους κορμούς και δείχνει λεπτομέρειες που απαιτούν χρόνια καλλιέργειας. Είναι εμφανές ότι για εκείνον η τέχνη αυτή δεν είναι χόμπι, αλλά τρόπος ζωής. Η ενασχόλησή του έχει δημιουργήσει μια μικρή κοινότητα ανθρώπων που επισκέπτονται τον κήπο του για να μάθουν ή απλώς να βρουν έναν χώρο ηρεμίας. Σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι αναζητούν άμεσα αποτελέσματα, το μπονζάι υπενθυμίζει τη σημασία της αργής και σταθερής εξέλιξης. «Όσο μεγαλώνει ένα μπονζάι, τόσο μικραίνουμε εμείς», λέει χαρακτηριστικά ο Θάνος Δριμάλας, «και αυτό είναι που μας μαθαίνει: να σεβόμαστε τον χρόνο και να ζούμε μέσα του». Κάθε δέντρο είναι υπενθύμιση ότι η ομορφιά δεν βρίσκεται στο γρήγορο, αλλά στο σταδιακό και αληθινό.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
