Αναλύοντας την πολιτική κρίση στη Γαλλία και τις επιπτώσεις της στην κοινωνία. Η Γαλλία βρίσκεται σε κατάσταση έντονης πολιτικής κρίσης. Ο πυρήνας αυτής της κρίσης είναι η εκλογή ενός αντιδημοφιλούς προεδρικού υποψηφίου, ο οποίος αντιπροσωπεύει λιγότερο από το ένα τρίτο της κοινωνίας. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές του υπονομεύουν το κοινωνικό κράτος και απειλούν τη συνοχή της κοινωνίας, με αποτέλεσμα να εκδηλώνονται αλλεπάλληλες κοινωνικές αναταραχές. Ο πρόεδρος, παρά την έλλειψη υποστήριξης για τις κυβερνητικές του επιλογές, προσπαθεί να επιβάλει μια σειρά από πρωθυπουργούς που θα εφαρμόσουν το πρόγραμμα του, ενώ οι υπόλοιποι πολιτικοί φορείς αποφεύγουν να αναλάβουν ευθύνες για πολιτικές με τις οποίες διαφωνούν ριζικά. Η γαλλική κοινωνία αποδοκιμάζει μαζικά τις πολιτικές του Μακρόν, ο οποίος φαίνεται να είναι αποκομμένος από την πραγματικότητα.
Το αποτέλεσμα είναι μια βαθιά πολιτική κρίση, με συνθήκες ακυβερνησίας που δεν έχουν προηγούμενο στην πρόσφατη ιστορία. Η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει στην ανόδο της ακροδεξιάς, καθώς η αριστερή αντιπολίτευση παραμένει κατακερματισμένη. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση φαίνεται να συνεχίζει να επιβάλλει πολιτικές που δεν έχουν καμία νομιμοποίηση και δεν ανταγωνίζονται τις πραγματικές ανάγκες της πλειοψηφίας.
Αυτή η κατάσταση δεν περιορίζεται μόνο στη Γαλλία, αλλά αποτελεί πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, υπάρχει επίσης κυβέρνηση που στηρίζεται από μια μειοψηφία και παρ’ όλα αυτά κυβερνά με τρόπο που ενισχύει την αποξένωση της κοινωνίας από την πολιτική διαδικασία. Το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς μπορεί να προκύψει μια διέξοδος από αυτή την κρίση. Η λύση δεν μπορεί να προέλθει από την ανακύκλωση των υπαρχόντων πολιτικών κομμάτων, αλλά από νέες μορφές που θα συνδεθούν με τις ανάγκες της κοινωνίας.
Η έξοδος από τις πολιτικές κρίσεις θα προέλθει μόνο όταν δημιουργηθούν πολιτικές μορφές που θα αφουγκράζονται τις κοινωνικές ανάγκες, θα κινητοποιούν τους πολίτες και θα τους δίνουν την αυτοπεποίθηση να συμμετέχουν ενεργά στις πολιτικές εξελίξεις. Τέτοιες πολιτικές μορφές πρέπει να είναι δημοκρατικές και προοδευτικές, ικανοποιώντας τις ανάγκες της κοινωνίας και προσεγγίζοντας την πολιτική με διαφορετικό τρόπο. Αν δεν συμβεί αυτό, είναι πιθανό να δούμε και στην Ελλάδα μια κατάσταση ακυβερνησίας, που θα φέρει τελικά στην εξουσία την ακροδεξιά.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
