Συνδυασμός αναίμακτων, ριζικών χειρουργικών τεχνικών για την πρωτοπαθή εστία και πολυπαραγοντική αντιμετώπιση ηπατικών μεταστάσεων.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί μία από τις πιο συχνές κακοήθειες στον δυτικό κόσμο, με περίπου 1,9 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις και 900.000 θανάτους ετησίως παγκοσμίως. Η επίπτωσή του αυξάνεται σημαντικά μετά τα 55 έτη, γεγονός που καθιστά αναγκαίο τον προληπτικό έλεγχο μέσω κολονοσκόπησης από την ηλικία των 50 ετών.
Η χειρουργική εξακολουθεί να αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της θεραπείας, ιδιαίτερα σε προσπάθειες ίασης. Η πολυπαραγοντική αυτή προσέγγιση είναι καθοριστική για τη βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων και τη μακροχρόνια επιβίωση του ασθενούς.
Ολική Μεσοκολική Εκτομή (CME)
Η πλέον ενδεδειγμένη χειρουργική τεχνική είναι η Ολική Μεσοκολική Εκτομή με Κεντρική Αγγειακή Απολίνωση (CVL), προσαρμοσμένη στη θέση του πρωτοπαθούς όγκου και τη διαδρομή λεμφαδενικής διασποράς.
Αντιμετώπιση Ηπατικών Μεταστάσεων
Στο μεταστατικό στάδιο, η συχνότερη εντόπιση των μεταστάσεων εντοπίζεται στο ήπαρ. Ασθενείς με περιορισμένες, τεχνικά εξαιρέσιμες μεταστάσεις στο ήπαρ μπορούν να υποβληθούν σε συνδυασμένη χειρουργική προσέγγιση: ριζική εκτομή του πρωτοπαθούς όγκου (CME) και χειρουργική ή υβριδική θεραπεία των μεταστάσεων.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα για θέματα που αφορούν την υγείας σας, εδώ
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
