Η Σαλαμίνα αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις στη διαχείριση απορριμμάτων λόγω έλλειψης πόρων και υποδομών. Στους δρόμους της Σαλαμίνας, ανάμεσα σε σωρούς από κλαδέματα, στρώματα, παλιά έπιπλα και συσκευές, διεξάγεται το τελευταίο διάστημα μια σημαντική μάχη. Ο Δήμος καταβάλλει συνεχείς προσπάθειες να συλλέξει χιλιάδες τόνους πράσινων και ογκωδών απορριμμάτων, τα οποία έχουν μετατρέψει πολλές περιοχές σε αυτοσχέδιους χώρους απόθεσης. Οι εργαζόμενοι της καθαριότητας δίνουν καθημερινά αγώνα με περιορισμένα μέσα και προσωπικό.
Η εικόνα αυτή δεν είναι άγνωστη, ωστόσο οι διαστάσεις του προβλήματος είναι εντυπωσιακές. Με την έλευση του φθινοπώρου, η παραγωγή κλαδεμάτων αυξάνεται και η έλλειψη χώρων διάθεσης επιτείνει την κατάσταση. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες, η Αυτοδιοίκηση παραμένει χωρίς τα απαραίτητα εργαλεία.
Η Σαλαμίνα, ένας νησιωτικός δήμος που βρίσκεται κυριολεκτικά κοντά στην πρωτεύουσα, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν διαθέτει ούτε τον απαιτούμενο εξοπλισμό ούτε τις υποδομές για να διαχειριστεί αποτελεσματικά τα απορρίμματά της. Ο κλαδοτεμαχιστής, ένα στοιχειώδες μηχάνημα που θα μπορούσε να μειώσει τον όγκο των πράσινων απορριμμάτων και να επιτρέψει την ανακύκλωσή τους, απουσιάζει. Το κόστος του είναι σημαντικό και τα οικονομικά του Δήμου φαίνεται να μην επαρκούν. Αυτό δεν είναι απλώς μια λεπτομέρεια — είναι ένδειξη μιας διαχρονικής αποτυχίας σε κεντρικό επίπεδο να στηριχθούν οι δήμοι.
Όταν αναφερόμαστε στην Αυτοδιοίκηση, μιλάμε για τη διαχείριση τοπικών υποθέσεων. Ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για ηπειρωτικό ή νησιωτικό δήμο, η ικανότητα να λύνει αυτοτελώς τα ζητήματά του σε τοπικό επίπεδο είναι προαπαιτούμενο για πραγματική αυτοδιοίκηση. Δεν μπορεί, λοιπόν, ένας νησιωτικός δήμος όπως η Σαλαμίνα, με πληθυσμό που ξεπερνά τις δεκάδες χιλιάδες και μεγάλη καθημερινή παραγωγή απορριμμάτων, να εξαρτάται από εξωτερικές αποφάσεις χωρίς βιώσιμες λύσεις.
Η έλλειψη προσωπικού είναι επίσης σοβαρή πρόκληση για τους περισσότερους δήμους της χώρας. Οι μόνιμοι υπάλληλοι της καθαριότητας είναι ελλιπείς, ενώ οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου δεν καλύπτουν τις ανάγκες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι άνθρωποι αυτοί που εργάζονται σκληρά καθημερινά δεν είναι μηχανές, αλλά εργαζόμενοι που βιώνουν τη δύσκολη αυτή κατάσταση.
Ωστόσο, ένα άλλο πρόβλημα προσθέτει πίεση στην κατάσταση: η ανεξέλεγκτη ρίψη ογκωδών απορριμμάτων από ορισμένους πολίτες, που πιθανότατα δεν καταβάλλουν καν προσπάθεια να επικοινωνήσουν με τις δημοτικές υπηρεσίες για την περισυλλογή τους. Στρώματα, ψυγεία και σπασμένα έπιπλα πετιούνται σε κοινόχρηστες περιοχές, μετατρέποντας τους δημόσιους χώρους σε χωματερές.
Η αλήθεια είναι ότι οι δήμοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοιες προκλήσεις μόνοι τους. Απαιτούνται χρηματοδοτήσεις, εξοπλισμός και λύσεις σχετικά με τη μεταφορά και ανακύκλωση των απορριμμάτων. Εάν η Πολιτεία συνεχίσει να απαιτεί από τους δήμους να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους με ελλιπή μέσα, το αποτέλεσμα θα είναι πάντα το ίδιο: συσσωρευμένα σκουπίδια, εξαντλημένοι υπάλληλοι και δυσαρεστημένοι κάτοικοι.
Η κεντρική εξουσία φαίνεται να επιθυμεί να δώσει λύσεις. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να προχωρήσουν άμεσα αυτές οι λύσεις με την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση ως ισότιμο συνομιλητή στο τραπέζι των αποφάσεων, καθώς γνωρίζει καλύτερα από όλους τις τοπικές ανάγκες. Η καθαριότητα δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ζήτημα δημόσιας υγείας, αξιοπρέπειας και σεβασμού προς το περιβάλλον. Δίχως κεντρικές λύσεις, ο Δήμος Σαλαμίνας και άλλοι δήμοι της χώρας θα συνεχίσουν να δίνουν μάχες σε συνθήκες άνισες.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
