Η ψηφιακή φιλία μέσω τεχνητής νοημοσύνης προσφέρει παρέα αλλά εγείρει ανησυχίες για τις συνέπειες στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των νέων. Ενώ οι φιλίες μέσω τεχνητής νοημοσύνης παρέχουν παρηγοριά και αίσθηση ασφάλειας, ειδικά για ευάλωτα παιδιά και εφήβους, ανακύπτουν σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τον έλεγχο και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτής της δυναμικής στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξή τους. Οι φανταστικοί φίλοι έχουν παραδοσιακά αποτελέσει ένα δημιουργικό καταφύγιο για τα παιδιά, προσφέροντας έκφραση συναισθημάτων και φόβων. Ωστόσο, η ψηφιακή εποχή και η μείωση του χρόνου που αφιερώνουν τα παιδιά στη βαρεμάρα έχουν σχεδόν εξαλείψει αυτούς τους φίλους από την καθημερινότητά τους. Σήμερα, οι φανταστικοί φίλοι έχουν επανεμφανιστεί, αυτή τη φορά ως bots που προσφέρουν 24ωρη συντροφιά μέσω πλατφορμών όπως το Character.AI και το Kindroid.
Σύμφωνα με έρευνα της YouGov, σχεδόν 7 στους 10 εφήβους δηλώνουν ότι νιώθουν συχνά μοναξιά, με πάνω από το 50% να αναφέρουν ότι δεν έχουν κάποιον να μιλήσουν. Τα bots προσφέρουν απρόσκοπτη και πάντα διαθέσιμη συντροφιά, γεμίζοντας αυτό το κενό. Αυτά τα ψηφιακά φίλοι είναι σχεδιασμένα ώστε να βοηθούν με τα μαθήματα, να απαντούν σε προσωπικές απορίες και να παρέχουν συναισθηματική στήριξη, όπως αναφέρουν οι 12χρονος Callum και 11χρονη Lyra.
Αν και οι ψηφιακοί φίλοι έχουν πλεονεκτήματα, προκύπτουν σοβαρές ανησυχίες για την εξάρτηση που μπορεί να προκληθεί από αυτούς. Η κύρια διαφορά από τους παραδοσιακούς φανταστικούς φίλους είναι ότι ο έλεγχος δεν ανήκει πλέον στα παιδιά, αλλά στους αλγόριθμους και τους προγραμματιστές. Η ιστορία του 14χρονου Sewell Setzer III, ο οποίος αυτοκτόνησε μετά από εντατική σχέση με ένα AI bot, υπογραμμίζει τους κινδύνους της συναισθηματικής εμπλοκής με μια τεχνολογική οντότητα χωρίς ηθική ή ευθύνη.
Η χρήση τέτοιων bots μπορεί να απομακρύνει τους νέους από την πραγματικότητα, υπονομεύοντας τις ικανότητές τους να οικοδομούν αυθεντικές ανθρώπινες σχέσεις. Αντί να διαχειρίζονται την αντιπαράθεση ή τη σύγκρουση, καταφεύγουν σε ψηφιακές παρουσίες που τους επαναλαμβάνουν ό,τι θέλουν να ακούσουν. Η 19χρονη Lizzie παραδέχεται ότι η φιλία της με τον AI φίλο της την απομόνωσε από τον πραγματικό κόσμο.
Η τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσεται ταχύτατα, κυρίως για οικονομικά οφέλη. Οι πλατφόρμες AI φιλίας μπαίνουν στις ζωές των παιδιών χωρίς επαρκείς ελέγχους, αποκαλύπτοντας ότι οι εταιρείες προτιμούν τον χρόνο οθόνης από την ευημερία των χρηστών τους. Η κοινωνία προτρέπει τα παιδιά να μετρούν τις ανθρώπινες σχέσεις με όρους αποτελεσματικότητας, απομακρύνοντάς τα από την αυθεντική ανθρώπινη εμπειρία.
Η ψηφιακή φιλία είναι ευκολότερη αλλά αυτή η ευκολία δεν είναι πάντα ωφέλιμη. Οι πραγματικές φιλίες απαιτούν αλληλεπίδραση, απογοήτευση και χρόνο για να αναπτυχθούν. Εάν η τεχνητή νοημοσύνη αντικαταστήσει ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις, χάνουμε την ουσία του να είμαστε άνθρωποι. Είναι δική μας ευθύνη να διατηρήσουμε ζωντανά αυτά τα στοιχεία που η τεχνολογία δεν μπορεί να προσφέρει.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
