Ανακαλύψτε τις θεμελιώδεις ιδέες του Αριστοτέλη για τη ψυχή και τη σχέση της με το σώμα. Ο Αριστοτέλης, στηριγμένος στην πλατωνική αντίληψη για την προϋπαρξία και την αθανασία της ψυχής, την οποία παρουσιάζει στον διάλογο του Εύδημου, διαμορφώνει την δική του θεώρηση για την ψυχή σε ένα ιδιαίτερα εξελικτικό πλαίσιο. Στο όψιμο έργο του Περί ψυχής, καταλήγει ότι η ψυχή και το σώμα είναι αχώριστα στοιχεία που συνθέτουν την ίδια ουσία. Μετά από μια λεπτομερή ανάλυση, κατατάσσει την ψυχή σε πέντε διαφορετικές δυνάμεις: το θρεπτικόν, το αισθητικόν, το ορεκτικόν, το κατά τόπον κινητικόν και το διανοητικόν. Η νοητική ικανότητα, χαρακτηριστική μόνο του ανθρώπου, ξεχωρίζει μεταξύ των άλλων δυνάμεων και απεικονίζει την μοναδικότητα της ανθρώπινης ψυχής.
Στην πραγματεία του, εξετάζει σε βάθος τη λειτουργία των πέντε αισθήσεων και εισάγει την έννοια του κοινά αποδεκτού ορισμού που αφορά όλες τις μορφές της ψυχής. Στο τελευταίο μέρος της πραγματείας, αναλύει τον νου, ο οποίος δεν είναι δεμένος με το σωματικό και είναι το μόνο τμήμα της ψυχής που επιβιώνει. Η σχέση της επιβίωσης του νου με τις φιλοσοφικές αντιλήψεις περί αθανασίας και περιπλάνησης των ψυχών αποτελεί κεντρικό σημείο στη σκέψη του Αριστοτέλη.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
