Ανακαλύψτε πώς ο πίνακας του Νταβίντ απεικονίζει τον θάνατο του Μαρά και τη σημασία του στη Γαλλική Επανάσταση. Στους διάδρομους του Λούβρου, ανάμεσα σε πορτρέτα βασιλιάδων, θρησκευτικές σκηνές και ηρωικές μάχες, υπάρχει ένας πίνακας που αποπνέει μια αίσθηση ήσυχης έντασης. Ο τίτλος του είναι Ο Θάνατος του Μαρά (1793). Για τους περισσότερους επισκέπτες, απλά απεικονίζει τη στιγμή ενός άνδρα που δολοφονείται μέσα στη μπανιέρα του. Ωστόσο, για τον Ζακ-Λουί Νταβίντ, αυτός ο πίνακας συνιστά μια ισχυρή πολιτική παρέμβαση κατά τη διάρκεια της πιο εκρηκτικής περιόδου της Γαλλικής Επανάστασης.
Ο Ζαν-Πολ Μαρά ήταν δημοσιογράφος και ένθερμος υποστηρικτής της Τρομοκρατίας, που επιδίωκε την εξάλειψη της παλιάς αριστοκρατίας. Ζούσε απομονωμένος, ταλαιπωρημένος από μια σοβαρή δερματική πάθηση που τον ανάγκαζε να κάνει συνεχόμενα φαρμακευτικά λουτρά. Στις 13 Ιουλίου 1793, η Σαρλότ Κορντέ, θεωρώντας τον υπεύθυνο για την αιματοχυσία της χώρας, μπήκε στο σπίτι του προσφέροντας έναν κατάλογο προδοτών και λίγα λεπτά αργότερα, τον μαχαίρωσε στην καρδιά.
Ο Νταβίντ δεν ήταν παρών στη σκηνή της δολοφονίας, ωστόσο αμέσως μετά ζωγράφισε την πιο γνωστή εκδοχή του περιστατικού. Η έλλειψη βίας στον πίνακα είναι εκπληκτική, με τον Μαρά να φαίνεται σχεδόν γλυκός και σχεδόν εξαγνισμένος. Ο ζωγράφος απομακρύνει κάθε ίχνος ασθένειας, απεικονίζοντας έναν νέο και δυναμικό άνδρα.
Η εντύπωση που αφήνει το έργο του Νταβίντ είναι ότι ο Μαρά δεν είναι απλώς θύμα, αλλά συμβολίζει μια νέα ηθική. Η αναφορά σε δύο έγγραφα, ένα γράμμα της Κορντέ και ένα σημείωμα του Μαρά που υποσχόταν βοήθεια σε μια χήρα, επιτείνει την αντίθεση μεταξύ των ηθικών αξιών που αντιπροσωπεύουν οι δύο προσωπικότητες. Η δολοφόνος ερμηνεύει το κακό, ενώ ο Μαρά ενσαρκώνει την αρετή.
Ο Νταβίντ δεν παραδίδει απλώς ένα έργο τέχνης, αλλά ένα μνημείο. Στο κάτω μέρος του πίνακα, καταγράφει την ημερομηνία με τον όρο Έτος 2 της Επανάστασης, υποδηλώνοντας μια νέα αρχή. Η ιστορία ξεκινά ξανά και ο Μαρά μετατρέπεται σε σύμβολο ενός νέου κόσμου.
Αυτός ο πίνακας θεωρείται η πρώτη πολιτική εικόνα της σύγχρονης εποχής, καθώς ο Νταβίντ μετατρέπει ένα πραγματικό γεγονός σε προπαγάνδα, προβάλλοντας τον Μαρά ως ήρωα και την Κορντέ ως προδότη. Ο Σαρλ Μπωντλαίρ είχε γράψει ότι στην παγωμένη ατμόσφαιρα αυτού του δωματίου, αιωρείται μια ψυχή. Με αυτό το έργο, ο Νταβίντ δεν ζωγράφισε απλώς τον θάνατο του Μαρά, αλλά την αθανασία του.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
