Η στεγαστική κρίση στην ΕΕ δυσκολεύει την ανεξαρτησία των νέων και αυξάνει την οικονομική τους πίεση. Η σοβαρότητα της στεγαστικής κρίσης στην ΕΕ έχει καταστήσει τη διαδικασία εύρεσης κατοικίας εξαιρετικά δύσκολη για τους πολίτες, καθώς η έλλειψη προσφοράς κατοικιών, σε συνδυασμό με τα υψηλά ενοίκια, συνεχίζει να αποτελεί μείζον πρόβλημα . Σύμφωνα με την Eurostat, οι τιμές των κατοικιών σημείωσαν αύξηση κατά 48% και τα ενοίκια κατά 22% το 2023, ενώ ο πληθωρισμός οδήγησε σε συνολική αύξηση τιμών κατά 36% . Αυτή η κατάσταση έχει πλήξει ιδιαίτερα τους νέους, με το 2023 τα νοικοκυριά της ΕΕ να δαπανούν κατά μέσο όρο το 19,7% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για στέγαση.
Επιπλέον, τα στοιχεία της Eurostat καταδεικνύουν ότι σημαντικός αριθμός νέων δαπανά τουλάχιστον το 40% του εισοδήματός του για στέγαση, ενώ το 26% ζει σε υπερπλήρεις κατοικίες, ποσοστό 9,2% υψηλότερο από τον μέσο όρο του πληθυσμού. Σε δηλώσεις της στο Euronews, η γενική γραμματέας της Housing Europe, Sorcha Eduards, τόνισε ότι θέτουμε σε κίνδυνο την ικανότητα των νέων να γίνουν ανεξάρτητοι και να δημιουργήσουν τις δικές τους οικογένειες.
Η λύση στην κρίση απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας, καθώς έχουμε βασιστεί υπερβολικά στις δυνάμεις της αγοράς. Η μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 είχε σοβαρές συνέπειες για την κατασκευαστική βιομηχανία, μειώνοντας σημαντικά τον αριθμό των εταιρειών που παρέχουν υπηρεσίες και αυξάνοντας τη δυσκολία των νοικοκυριών να καλύψουν τους λογαριασμούς τους. Σύμφωνα με την Eduards, αν οι τιμές ενοικίων και κατοικιών είχαν παραμείνει σε ευθυγράμμιση με τα εισοδήματα, δεν θα μιλούσαμε σήμερα για κρίση στέγασης.
Όσον αφορά τις βραχυπρόθεσμες μισθώσεις, οι οποίες δεν καλύπτουν τις κοινωνικές ανάγκες, η Eduards επισήμανε ότι επιτρέπουν την υπονόμευση της μακροπρόθεσμης στέγασης. Καταλήγουμε σε μια κατάσταση όπου έχουμε κενά διαμερίσματα που αποτελούν απλώς επενδύσεις, απομακρύνοντας φοιτητές και εργαζόμενους από τα κέντρα των πόλεων, σημείωσε.
Ορισμένες χώρες έχουν ήδη εφαρμόσει βιώσιμα μοντέλα στέγασης. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνεταιρισμούς, ενώ στη Δανία υπάρχουν προγράμματα που εξασφαλίζουν την πρόσβαση των νέων σε υποτροφίες, αποτρέποντάς τους από την κατάσταση καναπέ-σέρφινγκ. Είναι καιρός να δημιουργήσουμε μια κρίσιμη μάζα κατοικιών που θα είναι υπεύθυνες και θα ανταποκρίνονται στις κοινωνικές μας ανάγκες, κατέληξε η Eduards.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
