Ο Μιχάλης Πιερής διερευνά τη διαδικασία της ποίησης και τη σημασία της ανύψωσης στη δημιουργική έκφραση. Η ποιητική δημιουργία δεν συνίσταται απλώς σε αυθόρμητα ρήματα, αλλά απαιτεί μια σύνθετη διαδικασία που περιλαμβάνει την αλληλεπίδραση διαφόρων στοιχείων όπως η ευαισθησία, η γνώση και η εμπειρία. Η πραγματική μεταποίηση των βιωμάτων προϋποθέτει αργούς ρυθμούς εσωτερικής και κειμενικής επεξεργασίας. Ο ποιητής, ενώ αντλεί από την πραγματικότητα, καλείται ταυτόχρονα να ανυψώνεται, ακολουθώντας το παράδειγμα του Σολωμού, επιδιώκοντας την προσωπική του έκφραση της ανύψωσης και την εμπειρία του θαύματος, που χαρακτηρίζει το γνήσιο έργο τέχνης.
Αυτή η έννοια του θαύματος δεν περιορίζεται στα μεγάλα έργα αλλά απαντά και σε πιο μικρές δημιουργίες, όπως σε ποιήματα άλλων σπουδαίων ποιητών. Κάθε γνήσιο ποίημα περιέχει την αίσθηση της λειτουργίας ενός μικρού θαύματος και την έννοια της ανύψωσης. Ο ποιητής δημιουργεί από λέξεις και φράσεις, χτίζοντας έναν κόσμο που ξεπερνά τη ρουτίνα της καθημερινότητας και αγγίζει το ουσιώδες.
Η τέχνη δεν είναι μέσο διαφυγής, αλλά τρόπος για να ανακαλύψει κανείς και να αναδημιουργήσει την πραγματικότητα. Ο Μιχάλης Πιερής, η συμβολή του οποίου στην ελληνική λογοτεχνία είναι αναγνωρίσιμη, μας υπενθυμίζει ότι η τέχνη και η ζωή πρέπει να ενοποιούνται, δημιουργώντας μια ισχυρή ποιητική στάση.
Ο Πιερής, γεννημένος το 1952, έφυγε από τη ζωή το 2021, αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο έργο που συμπεριλαμβάνει ποιητικές συλλογές, μελέτες και θεατρικές διασκευές. Υπήρξε καθοριστική μορφή στη διαμόρφωση των νεοελληνικών σπουδών στην Κύπρο, έχοντας διδάξει σε πολλές χώρες και συμβάλλοντας στη λογοτεχνική σκηνή με τις μεταφράσεις και τις διακρίσεις του.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
